ਗਜ਼ਲ
ਦੇਖਾ ਹੈ ਅਕਸਰ ਜਿੰਦਗੀ ਮੇਂ, ਹਮ ਨੇ ਯੇ ਆਜ਼਼ਮਾ ਕਰ
ਦਿਲੋਂ ਚਾਹਾ ਹੈ ਜਿਸੇ ਭੀ, ਛੋੜ ਗਿਆ ਕਰੀਬ ਆ ਕਰ 

ਕਿਸ ਦੁਸ਼ਮਨੀ ਕਾ ਮੁਝ ਸੇ,ਬਦਲਾ ਲੀਆ ਹੈ ਯਾ ਰੱਬ
ਖੁਸ਼ ਕਿਓਂ ਹੈਂ ਜਹਾਂ ਵਾਲੇ, ਮੇਰਾ ਆਸ਼ਿਆਂ ਜਿਲਾ ਕਰ

ਮੁਝ ਕੋ ਫਰੇਬ ਦੇ ਕਰ, ਲੂਟਾ ਮੇਰੇ ਹੀ ਰਹਿਨਮਾਓਂ ਨੇ
ਦਾਮਨ ਛੁੜਾ ਲੀਆ ਹੈ, ਮੰਜਲ ਕੇ ਹੀ ਕਰੀਬ ਆ ਕਰ

ਐ ਮੇਰੇ ਦੋਸਤ  ਕੁਝ ਤੋ, ਖੁਦਾ ਕਾ ਖੌਫ ਖਾਇਆ ਹੋਤਾ
ਕਿਸ਼ਤੀ ਮੇਰੀ ਡਿਬੋ ਦੀ, ਤੂ ਸਾਹਿਲ ਕੇ ਪਾਸ ਆ ਕਰ

ਫੂਲੋਂ ਸੇ ਦਾਮਨ ਛੁੜਾ ਕਰ, ਵੀਰਾਨੋਂ ਸੇ ਦੋਸਤੀ ਕਰ ਲੀ
ਕੋਈ ਭੀ ਰਾਸ ਨਾ ਆਇਆ, ਸੱਭ ਛੋੜ ਗੲੈ ਗਿਰਾ ਕਰ

ਦਿਲ ਮਜ਼ਬੂਤ ਕਰਕੇ ਜੋ, ਉਠਤੇ ਨੇ ਬਾਰ ਬਾਰ ਗਿਰ ਕੇ
"ਥਿੰਦ" ਉਹ ਮੰਜ਼ਲ ਨੂੰ, ਪਾ ਲੈਂਦੇ ਸੱਭ ਔਕੜਾਂ ਹਟਾ ਕਰ
                                ਇੰਜ: ਜੋਗਿੰਦਰ ਸਿੰਘ "ਥਿੰਦ"
                                                    (ਸਿਡਨੀ)

                            ਗਜ਼ਲ
ਆਂਖ ਸੇ ਟੱਪਕਾ ਰੁਖਸਾਰ ਪਰ, ਤੋ ਲਾਲ ਗੁਲਾਬ ਹੋ ਗਿਆ
ਜੱਬ ਲੱਬੋਂ ਪਰ ਆ ਕਰ ਟਿਕਾ,ਤੋ ਨਸ਼ੀਲੀ ਸ਼ਰਾਬ ਹੋ ਗਿਆ

 ਨਾ ਜਾਣੇ ਕਿਆ ਥਾ ਪੜਦੇ ਮੇਂ,ਦਿਲ ਮੇਂ ਏਕ ਤੂੰਫਾਂ ਸਾ ਉਠਾ
ਝਿਲ-ਮਿਲ ਸੇ ਸਰਕਾ ਜੈਸੇ ਤੋ, ਜ਼ਾਹਿਰ ਮਹਿਤਾਬ ਹੋ ਗਿਆ

ਹਵਾ ਮੇਂ ਹੈ ਇਕ ਨੈਈ ਤਾਜ਼ਗੀ, ਹਰ ਸੂ ਖੁਸ਼ਬੂ ਹੈ ਫੈਲੀ ਹੂਈ
ਪੱਤਾ ਪੱਤਾ ਝੂਮਤੇ ਝੂਮਤੇ ਦੇਖੋ, ਮੱਸਤੀ ਮੇਂ ਬੇਤਾਬ ਹੋ ਗਿਆ

ਆਜ ਤੋ ਜਲਵਾ ਹੈ ਗਜ਼ਬ ਕਾ, ਉੜਤੇ ਪੰਛੀ ਭੀ ਗਿਰ ਰਹੇ
ਛੁਪਾ ਹੂਆ ਹੁਸਨ ਆਜ ਦੇਖੋ,ਖੁਲੀ ਹੋਈ ਕਿਤਾਬ ਹੋ ਗਿਆ

ਏਕ ਜ਼ਮਾਨਾ ਥਾ ਕਿ ਸੱਬ ਲੋਗ,ਝੁਕ ਝੁਕ ਸਲਾਮ ਕਰਤੇ ਥੇ
ਗੁਜ਼ਰਾ ਹੂਆ ਜ਼ਮਾਨਾ ਆਜ ਤੋ,ਬੱਸ ਏਕ ਖਵਾਬ ਹੋ ਗਿਆ

ਅੱਭੀ ਵੱਕਤ ਹੈ ਸੰਭਲ ਜਾ ਦੋਸਤ, ਕਰ ਲੈ ਗੁਨਾਂਹੋਂ ਸੇ ਤੋਬਾ
"ਥਿੰਦ" ਅੱਬ ਤੋ ਪਹਿਲਂ ਹੀ ਬਹੁਤ ਖਾਂਨਾਂ ਖਰਾਬ ਹੋ ਗਿਆ                                                                            ਇੰਜ: ਜੋਗਿੰਦਰ ਸਿੰਘ "ਥਿੰਦ"
                                                                              (ਸਿਡਨੀ)