ਯਾਦ--ਜੰਨਮ ਦਿਨ ਤੇ( ਖੁਲੀ੍ ਕਵਿਤਾ )

ਅਜ ਦੇ ਦਿਨ ਤੇਰਾ ਆਂੳੁਣਾ
ਯਾਦ ਆ ਗਿਆ
ਤੇਰਾ ਪਹਿਲਾ ਕਦਮ ਉਠਾਉਣਾ
ਯਾਦ ਆ ਗਿਆਂ
ਨਿਕੇ ਨਿੇਕੇ ਹਥਾਂ ਨੂੰ ਚੁਮਨਾਂ
ਯਾਦ ਆ ਗਿਆਂ
ਡਿਗ ਡਿਗ ਕੇ ਫਿਰ ਉਠਨਾ
ਯਾਦ ਆ ਗਿਆ
ਭਜ ਭਜ ਆ ਗਲ ਲਗਨਾ
ਯਾਦ ਆ ਗਿਆ
ਪੜ੍ਨਾ ਲਿਖਣਾ ਜਵਾਨ ਹੋਣਾ
ਯਾਦ ਆ ਗਿਆ
ਮੋਡਿਆਂ ਤੋਂ ਉਚਾ ਲੰਘ ਜਾਣਾਂ
ਯਾਦ ਆ ਗਿਆ
ਫਿਰ ਪਰਦੇਸ ਤੁਰ ਜਾਣਾਂ
ਯਾਦ ਆ ਗਿਆ
ਮਿਹਨਤ ਕਰ ਘਰ ਬਨਾਣਾ
ਯਾਦ ਆ ਗਿਆ
ਚਾਈਂ ਚਾਂਈਂ ਸਾਨੂੰ ਲੈ ਆਉਨਾਂ
ਯਾਦ ਆ ਗਿਆ
ਤੂੰ ਛੇਤੀ ਤੁਰ ਜਾਣਾਂ ਕੀ ਪਤਾ ਸੀ
ਦੁਖ ਅਵਲੜਾ ਲਾਉਨਾਂ ਕੀ ਪਤਾ ਸੀ
ਅਜ ਦੇ ਦਿਨ ਹੀ ਸੀ ਤੂੰ ਅੲਿਆ
ਇਸ ਦਿਨ ਹਰ ਸਾਲ ਰਿਵਾਇਆ
    ਇੰਜ: ਜੋਗਿੰਦਰ ਸਿੰਘ " ਥਿੰਦ"
                  (ਸਿਡਨੀ)

ਚੋਕਾ
"ਅੰਨ-ਹੰਡਾਈ ਜਿਂਦ"

ਜਾਣ ਲਗਿਆਂ

ਉਸ ਵਾਅਦਾ ਕੀਤਾ

ਮੁੜਾਂਗਾ ਛੇਤੀ    

ਚੂੜੇ ਵਾਲੀ ਉਡੀਕੇ

ਬੂਹੇ 'ਤੇ ਅੱਖਾਂ 

ਪਰ ੳੁਹ ਅਲੋਪ

ਥੌਹ ਨਾ ਪਤਾ

ਗਿਆ ਸੀ ਨਜ਼ਾਇਜ 

ਮੁ੍ੜ ਨਾ ਹੋਵੇ

ਕਰੇ ਕਿਵੇਂ ਸ਼ਿੰਗਾਰ 

ਮਾਹੀ ਬਾਹਰ

ਪੱਤਝੜ-  ਬਹਾਰਾਂ

ਐਵੇਂ ਲੰਘੀਆਂ 

ਬੁੱਲੀੰ ਜੰਮੀ ਸਿੱਕਰੀ 

ਬਾਹਾਂ ਸੁੱਕੀਆਂ 

ਰਹੀ ਨਾ ਮੁਟਿਆਰ 

ਕਹਿਰ ਕਮਾ

ਮੁੜਿਆ ਸਾਲਾਂ ਪਿੱਛੋਂ 

ਪੈਸੇ ਲੈ ਕਮਾ 

ਜੋਬਨ ਲਿਆ ਗਵਾ 

ਦੱਸ ਕੀ ਏ ਖੱਟਿਆ। 

  

ਇਂਜ: ਜੋਗਿੰਦਰ ਸਿੰਘ "ਥਿੰਦ"

                  (ਸਿਡਨੀ)

ਗ਼ਜ਼ਲ (ਉਰਦੂ)

ਜਬ ਕਭੀ ਕੋਈ ਮੇਰੇ ਆਸ ਪਾਸ ਨਹੀ ਹੋਤਾ
ਯਾਦੋਂ ਮੇਂ ਖੋਹ ਜਾਤਾ,ਔਰ ਉਦਾਸ ਨਹੀ ਹੋਤਾ

ਹਰ ਆਦਮੀ ਕਭੀ ਤੋ ਗੁਨਾਂਹ ਕਰਤਾ ਹੀ ਹੈ
ਯਿਹ ਔਰ ਬਾਤ ਹੈ ਕਿ  ਵਿਸ਼ਵਾਸ਼ ਨਹੀਂ ਹੋਤਾ

ਗੁਜਰਾ ਵਕਤ ਨਹੀਂ, ਜੋ ਲੌਟ ਕਰ ਨਾਂ ਆਂਓ਼ੂ
ਮਗਰ ਓੁਨਕੋ ਇਸ ਕਾ,ਅਹਿਸਾਸ ਨਹਿ ਹੋਤਾ

ਏਕ ਜ਼ਮਾਨਾ ਥਾ ਕਿ ਦਿਲ ਸੇ ਚਸ਼ਮੇਂ ਫੂਟਤੇ ਥੇ
ਅਬ ਰੇਤ ਕਾ ਮੈਦਾਂ ਹੂੰ,ਤਿਨਕਾ ਗਾਸ ਨਹੀ ਹੋਤਾ

ਸਭ ਜਗਾ ਡੂੰਡਾ ਮਗਰ ਪਾ ਨਾ ਸਕਾ ਕਹੀਂ ਭੀ
ਦੇਖ ਤੇਰੀ ਦੁਆਂਉਂ ਕਾ, ਅਸਰੇ ਖਾਸ ਨਹੀ ਹੋਤਾ

ਵੋਹ ਭੂਲ ਜਾਏਂ ਯੇਹ ਉਨਕੀ ਖਸਲਤ ਹੀ ਸਹੀ 
ਯਹੀ ਸੋਚ ਕਰ ਤੋ ਮੈਂ ਕਭੀ ਨਿਰਾਸ਼ ਨਹੀ ਹੋਤਾ

ਆਓ ਕੁਛ ਦੇਰ ਕੇ ਲੀਏ 'ਥਿੰਦ ਜੁਦਾ ਹੋ ਜਾਏਂ
ਫਾਸਲੋਂ ਕੇ ਬਗੈਰ ਪਾਸ ਕਾ ਅਹਿਸਾਸ ਨਹੀਂ ਹੋਤਾ

                ਇੰਜ: ਜੋਗਿੰਦਰ ਸਿੰਘ "ਥਿੰਦ"
                                      ( ਸਿਡਨੀ )

ਪੰਜਾਬੀ ਗ਼ਜ਼ਲ

ਸਾਰੇ ਸੂਰਜ ਨੇ ਤੇਰੇ ਕੋਲ
ਸਾਰੇ ਹਿਨੇਰੇ ਨੇ ਮੇਰੇ ਕੋਲ

ਜਦ ਦਰਦਾਂ ਸੀ ਵੰਡੀਆਂ
ਸਾਰੀਆਂ ਸਾਡੇ ਵਿਹੜੇ ਕੋਲ

ਬਾਗਾਂ ਚੋਂ ਮਹਿਕਾਂ ਲੁਟੀਆਂ
ਨਾਂ ਕੁਝ ਮੇਰੇ ਨਾਂ ਤੇਰੇ ਕੋਲ

ਸੋਚਾਂ ਮੈਨੂੰ ਕਿਥੇ ਲੈ ਜਾਣ
ਦਿਸਣ ਸਬ ਚੌਫੇਰੇ ਕੋਲ

ਕਾਂਵਾਂ ਝੂਠੀ ਤੇਰੀ ਆਮਦ
ਤੂੰ ਅਾਂਵੀਂ ਨਾਂ ਬਿਨੇਰੇ ਕੋਲ

"ਥਿੰਦ" ਗਏ ਨਹੀਂ ਮੁੜਦੇ
 ਹੁੰਦੇ ਓਹੀਓ, ਜਿਹੜੇ ਕੋਲ

   ਇੰਜ: ਜੋਗਿੰਦਰ ਸਿੰਘ "ਥਿੰਦ"
                    ( ਸਿਡਨੀ )