ਖੇੜਾ 

ਸਾਡੇ ਘਰ ਇਕ ਫੁਲ ੲੇ ਖਿੜਿਅਾ 

ਸਾਰਾ ਘਰ ਮਹਿਕਾਂ, ਨਾਲ ਭਰਿਆ

ਚਹਿਕਾਂ ਵੰਡੇ, ਮਹਿਕਾਂ ਵੰਡੇ

ਕਈ ਤਰ੍ਹਾਂ ਦੀਆਂ ਟਹਿਕਾਂ ਵੰਡੇ

ਬਿਨ ਬਲਾਏ, ਹਸਣਾ ਚਾਹਿਏ

ਏਦਾਂ ਸੱਭ ਨੂੰ ਨਾਚ ਨਿਚਾਏ

ਹੱਸਦਾ ਹੱਸਦਾ ਕਿਲਕਾਂ ਮਾਰੇ

ਉਛਲ ਪੈਂਦੇ ਨੇ ਘਰ ਦੇ ਸਾਰੇ

ਇਕ ਦੂਜੇ ਨੂੰ ਵਾਜਾਂ ਮਾਰਨ

ਆਉ ਵੇਖੋ ਸਾਰੇ ਇਹ ਨਿਜ਼ਾਰੇ

ਝੂਠ ਮੂਠ ਉਸ ਨਾਲ ਰੁਸ ਜਾਵਨ

ਜਾ ਨਹੀਂ ਬੋਲਦੇ ਉਹਨੂੰ ਦਰਸਾਵਨ

ਉਹ ਤਾਂ ਫਿਰ ਵੀ ਹਸਦਾ ਜਾਵੇ

ਸਾਥੋਂ ਅੱਗੇ ਅੱਗੇ ਨਸਦਾ ਜਾਵੇ

ਕਦੀ ਆਕੇ ਭਰੇ ਕਲ੍ਹਾਵੇ

ਲੱਥ ਥਿਕੇਵਾਂ ਸਾਰਾ ਜਾਵੇ

“ਥਿੰਦ” ਹਰ ਘਰ ਏਦਾਂ ਖੁਸੀਆਂ ਵਸੱਣ

ਨਿਕੇ ਨਿਕੇ ਪੈਰੇਂ, ਹਸਦੇ ਬਚੇ ਨਚਣ

   ਇੰਜ: ਜੋਗਿੰਦਰ ਸਿੰਘ “ਥਿੰਦ”

                      (ਸਿਡਨੀ)

           ਗੀਤ

ਛੱਡ ਆਏ ਕਿਥੇ ਉਹ ਅਪਣਾ ਗਰਾਂ

ਪਿਪਲਾਂ ਦੀ ਛਾਂ, ਤੇ ਬੋਹੜਾਂ ਦੀ ਛਾਂ

ਮੈਂ ਅੱਜ ਵੀ, ਯਾਦ ਕਰਾਂ

ਮੇਰੇ ਪਿੰਡ ਦੀਆਂ ਗਲ੍ਹੀਆਂ

ਮੇਰੇ ਸਾਹਾਂ ਵਿਚ ਰੱਲੀਆਂ

ਮਿਟੀ ਦੀ ਮਹਿਕ ਨਿਰਾਲੀ

ਸਜਰੀ ਸਵੇਰ ਜਾਂਦੇ ਹਾਲ੍ਹੀ

ਬੜਾ ਛਾਂਤ ਹੁੰਦਾ ਸੀ ਸਮਾਂ

ਮੈ ਅੱਜ ਵੀ ਯਾਦ ਕਰਾਂ- - - -

ਸਾਰਾ ਪਿੰਡ ਇਕ ਪ੍ਰਵਾਰ ਸੀ

ਦੁਖ ਸੁਖ ਦਾ ਸਾਂਝਾ ਸੰਸਾਰ ਸੀ

ਕੋਈ ਚਾਚੀ ਤੇ ਕੋਈ ਤਾਈ ਸੀ

ਕੋਈ ਭੈਣ ਭੂਆ ਭਰਜਾਈ ਸੀ

ਏਦਾਂ ਗੁੰਦਿਆ ਪਿਆ ਸੀ ਗਰਾਂ

ਮੈਂ ਅੱਜ ਵੀ ਯਾਦ ਕਰਾਂ- - - - -

ਕਿਥੇ ਗਈਆਂ ਨੇ ਉਹ ਰੌਣਕਾਂ

ਤ੍ਰਿੰਝਿਣਾਂ ਦੀਆਂ ਉਹ ਦਾਸਤਾਂ

ਇਹ ਸੱਭ ਸੁਪਣੇ ਹੀ ਨੇ ਲੱਗਦੇ

ਪਿਪਲ ਬੌਹੜ ਕਿਤੇ ਨਾ ਲੱਭਦੇ

‘ ਥਿੰਦ ‘ ਕੋਈ ਨਾ ਫੜਦਾ ਬਾਂਹ- - -

ਪਿਪਲਾਂ ਦੀ ਛਾਂ,ਬੌਹੜਾਂ ਦੀ ਛਾਂ

ਮੈਂ ਅੱਜ ਵੀ ਯਾਦ ਕਰਾਂ

       ਇੰਜ: ਜੋਗਿੰਦਰ ਸਿੰਘ “ ਥਿੰਦ “

                          ( ਸਿਡਨੀ)

           ਗੀਤ
ਕਦੀ ਤੂੰ ਆਵੇਂ, ਕਦੀ ਮੈਂ ਆਵਾਂ
ਏਦਾਂ ਇਕ ਸਾਂਝ ਬਣਾਈ ਰੱਖੀਏ।
 ਮਹਿਕ ਸਾਹਾਂ ਦੀ ਚੜਦੀ ਜਾਵੇ
 ਜੱਕੜ ਬਾਹਾਂ ਦੀ ਕਸਦੀ ਜਾਵੇ
ਅੱਖ਼ਾਂ ਵਿਚ ਅੱਖਾਂ, ਪਾਈ ਰੱਖੀਏ
ਕਦੀ ਤੂੰ ਆਵੇਂ, ਕੱਦੀ ਮੈਂ ਆਵਾਂ
ਏਦਾਂ ਇਕ ਸਾਂਝ,ਬਣਾਈ ਰੱਖੀਏ।