ਗਜ਼ਲ
ਏਕ ਬਾਤ ਗਰ ਉਨਕੇ ਜ਼ਿਹਨ ਨਸ਼ੀਂਨ ਹੋ ਜਾਏ
ਹਰ ਤਰਫ ਹੀ ਬੱਸ ਰੋਸ਼ਨੀਂ ਹੀ ਰੋਸ਼ਨੀਂ ਹੋ ਜਾਏ

ਹਾਥ ਕੇ ਬਾਹਿਦ ਹਾਥ ਤੋ ਬਦਲੇਂ ਗੇਂ ਹੀ ਇਧਰ
ਰੋਸ਼ਨੀਂ ਮੈਂ ਮੱਗਰ ਨਾਂ ਕੱਭੀ ਕੋਈ ਕੰਮੀਂ ਹੋ ਜਾਏ

ਆਜ ਨਹੀਂ ਤੋ ਕੱਲ ਕਾ ਭੀ ਕਿਆ ਹੈ ਪੱਤਾ ਦੋਸਤੋ
ਨਯਾ ਆਸਮਾਂ ਔਰ ਜਾਂ ਫਿਰ ਨਹੀਂ ਜ਼ਮੀਂ ਹੋ ਜਾਏ

ਏਕ ਕੇ ਬਾਹਿਦ ਏਕ ਸਦਾ ਬਹੁਤ ਆਏਂਗੇ ਯਹਾਂ
ਦੇਖਨਾਂ ਤੋ ਹੈ ਕਿ ਯਹਾਂ ਨਾਂ ਕੋਈ ਗੱਮਗੀਂ ਹੋ ਜਾਏ

ਪਹਿਲੂ ਮੈਂ ਅਪਣੇ ਸਦਾ ਹੀ ਦਰਦ ਕੋ ਛੁਪਾ ਰਖਣਾ
ਔਰ ਦੁਣਿਆਂ ਵਾਲੋਂ ਕੋ ਬਸ ਪੁਖਤਾ ਯਕੀਂ ਹੋ ਜਾਏ

ਕੁਛ ਐਸਾ ਕਰ ਜਾਓ ਅੱਭ ਤੁਮ ਦੁਣੀਆਂ ਮੈਂ ਦੋਸਤੋ
ਕੱਲ ਕੋ ਵੋਹਿ ਸੱਭ ਕੇ ਲਈਏ ਮਸਾਲੇ ਯਕੀਂ ਹੋ ਜਾਏ

ਆਜ ਕੋਈ ਐਸੀ ਲਿਖ ਦੇ ਦੋ- ਚਾਰ ਗਜ਼ਲੇਂ 'ਥਿੰਦ"
ਜਿਸ ਸੇ ਕਿ ਹਰ ਮੌਸਮ ਯਹਾਂ ਪਰ ਹਸੀਂ ਹੋ ਜਾਏ

                       ਇੰਜ: ਜੋਗਿੰਦਰ ਸਿੰਘ "ਥਿੰਦ"
                                          (ਸਿਡਨੀ)