ਗਜ਼ਲ
ਵਰਤ ਵਰਤ ਕੇ ਇਹ ਦਿਲ ਕਾਸੇ ਜੋਗਾ ਛੱਡਿਆ ਨਹੀਂ
ਦੁਣੀੋਆਂ ਦਾਰੀ ਵਾ ਵਿਰੋਲੇ ਵਿਚ ਇਹ ਨੂੰ ਕੱਡਿਆ ਨਹੀਂ

ਮਿਹਨੱਤ ਦੀ ਫੁਲਵਾੜੀ ਅੰਦਰ ਖੂਨ ਪਸੀਂਨਾ ਹੁੰਦੇ ਰਹੈ
ਉਖੜੇ ਪੁਖੜੇ ਦਿਲ ਨੂੰ ਅਸਾਂ ਮੁੜਕੇ ਕਦੀ ਗੱਡਿਆ ਨਹੀਂ

ਬੜਾ ਹੀ ਸਾਥ ਤਾਂ ਦਿੱਤਾ ਮੇਰਾ ਮੇਰੇ ਘਿਸੇ ਹੋਏ ਦਿਲ ਨੇ
ਅਪਾਣਾਂ ਹੈ ਤਾਂ ਹੀ ਇਸ ਤੇ ਬਹੁਤਾ ਭਾਰ ਲਦਿਆ ਨਹੀਂ

 ਹੁਣ ਤੱਕ ਤਾਂ ਹਰ ਕਹਣਾਂ ਮੇਰਾ ਦਿਲ ਮਣਦਾ ਰਿਹਾ ਏ
ਪਹਿਲਾਂ ਇਹਨੇ ਦਰਦਾਂ ਨਾਲ ਮੂੰਹ ਕਦੀ ਅੱਡਿਆ ਨਹੀਂ

 ਦਿਲ ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਚਿਰ ਹੀ ਦੱਮ ਰਖੇਗਾ ਮੈਂ ਤੁਰਦਾ ਰਹਾਂ ਗਾ
 'ਥਿੰਦ'ਦਮਾਂ ਨਾਲ ਹੀ ਜ਼ਿੰਦਗੀ ਹੋਰ ਕੁਝ ਲੱਗਿਆ ਨਹੀ

                               ਇੰਜ: ਜੋਗਿੰਦਰ ਸਿੰਘ "ਥਿੰਦ"
                                                    (ਸਿਡਨੀ)