ਫੁੱਲਾਂ ਵਾਂਗੂ ਖਿੜ ਖਿੜ, ਬੇਗਰਜ਼ ਮਹਿਕ ਖਲਾਰ ਛੱਡੋ ! ਨੇਕੀ ਕਰੋ ਭੁੱਲ ਜਾਵੋ, ਪਿਆਰ ਮਿਨਾਰ ਉਸਾਰ ਛੱਡੋ ! ਓਏ ਦਰਦਾਂ ਵੰਡਾਉਣ ਵਾਲਿਆ ਇੱਕ ਚੀਸ ਤਾਂ ਕਲੇਜੇ ਰਹਿ ਗਈ | ਆਸਾਂ ਦੀ ਲਾਟ 'ਦਿਲ -ਜਲੀ' ਗਮ ਖਾਰ ਬਣ ਅੰਦਰ ਲਹਿ ਗਈ । 'ਥਿੰਦ' ਆਪਣੀ ਹੀ ਅੱਗ ਸੇਕ ਤੂੰ ਭਾਵੇਂ ਭੁੱਬਲ ਹੀ ਬਾਕੀ ਰਹਿ ਗਈ।thindkamboj1939@gmail.com
ਆਪਦੀ ਇਸ ਲਿਖਤ ਨੇ ਬਹੁਤ ਭਾਵੁਕ ਕਰ ਦਿੱਤਾ । ਬਹੁਤ ਹੀ ਡੂੰਘੀ ਸੋਚ 'ਚ ਪਾ ਗਈ ......ਸੋਚ ਸੋਚ ਹਾਰੀ ਪਰ ਇਸ ਕਿਓਂ ਦਾ ਕੋਈ ਜਵਾਬ ਨਹੀਂ ਲੱਭਾ ।
ਤੁਹਾਡੇ ਸਾਰਥਕ ਵਿਚਾਰਾਂ ਦੀ ਉਡੀਕ ਰਹੇਗੀ
ਆਪਦੀ ਇਸ ਲਿਖਤ ਨੇ ਬਹੁਤ ਭਾਵੁਕ ਕਰ ਦਿੱਤਾ । ਬਹੁਤ ਹੀ ਡੂੰਘੀ ਸੋਚ 'ਚ ਪਾ ਗਈ ......ਸੋਚ ਸੋਚ ਹਾਰੀ ਪਰ ਇਸ ਕਿਓਂ ਦਾ ਕੋਈ ਜਵਾਬ ਨਹੀਂ ਲੱਭਾ ।
ReplyDelete