ਗਜ਼ਲ
ਯੇ ਜੋ ਸੂਕਾ ਹੂਆ ਦਰਆ ਹੈ
ਪਾਣੀ ਇਸਕਾ ਕਹਾਂ ਗਿਆ ਹੈ
ਕੋਈ ਆਸ਼ਕ ਯਹਾਂ ਡੂਬਾ ਹੋਗਾ
ਉਸੀਕੀ ਲਗੀ ਬੱਦ-ਦੁਆ ਹੈ
ਲੰਬੇ ਚੌੜੇ ਰੇਤਲੇ ਸਹਿਰਾ ਮੇਂ
ਕੈਸੇ ਫੂਲ ਗੁਲਾਬੀ ਖਿਲਾ ਹੈ
ਕੀਤੇ ਕੋਲ ਕਰਾਰਾਂ ਖਾਤਰ
ਦਰਦੇ ਦਿਲ ਲਗਾ ਲੀਆ ਹੈ
ਨਿਕਲ ਘਰੋਂ ਦੇਖ ਜ਼ਮਾਨਾ ਤੂੰ
ਸਾਰਾ ਅੰਧੇਰਾ ਛੱਟ ਗਿਆ ਹੈ
ਗਲੀ ਆ,ਮੁੜੇ ਪਰੇਸ਼ਾਂ ਹੋਕਰ
ਇੱਧਰ ਤੋ ਮਿਲਤੀ ਸਜ਼ਾ ਹੈ
'ਥਿੰਦ'ਨਾ ਆਓ ਬਾਰ ਬਾਰ
ਯਹਾਂ ਤੋ ਤੇਰੀ ਕੱਤਲਗਾਹਿ ਹੈ
ਇੰਜ: ਜੋਗਿੰਦਰ ਸਿੰਘ 'ਥਿੰਦ'
(ਸਿਡਨੀ)
ਫੁੱਲਾਂ ਵਾਂਗੂ ਖਿੜ ਖਿੜ, ਬੇਗਰਜ਼ ਮਹਿਕ ਖਲਾਰ ਛੱਡੋ ! ਨੇਕੀ ਕਰੋ ਭੁੱਲ ਜਾਵੋ, ਪਿਆਰ ਮਿਨਾਰ ਉਸਾਰ ਛੱਡੋ ! ਓਏ ਦਰਦਾਂ ਵੰਡਾਉਣ ਵਾਲਿਆ ਇੱਕ ਚੀਸ ਤਾਂ ਕਲੇਜੇ ਰਹਿ ਗਈ | ਆਸਾਂ ਦੀ ਲਾਟ 'ਦਿਲ -ਜਲੀ' ਗਮ ਖਾਰ ਬਣ ਅੰਦਰ ਲਹਿ ਗਈ । 'ਥਿੰਦ' ਆਪਣੀ ਹੀ ਅੱਗ ਸੇਕ ਤੂੰ ਭਾਵੇਂ ਭੁੱਬਲ ਹੀ ਬਾਕੀ ਰਹਿ ਗਈ।thindkamboj1939@gmail.com
Labels
- ਪੰਜਾਬੀ ਗਜ਼ਲ (71)
- ਸੇਦੋਕਾ (29)
- ਉਰਦੂ ਗਜ਼ਲ (22)
- ਹਾਇਕੁ (22)
- ਚੋਕਾ (19)
- ਗੀਤ (17)
- ਸ਼ੇਅਰ (6)
- (ਮਾਂ ਦਿਨ ਪਰ) (5)
- (ਇਕ ਖੁਲੀ ਕਵਿਤਾ) (4)
- ਕਵਿਤਾ (4)
- ਤਾਂਕਾ (4)
- ਅੱਖੀਆਂ (3)
- ਪੰਜਾਬੀ ਲੋਕ ਗੀਤ (3)
- ਅਠਾਸੀ (2)
- ਗਜ਼ਲ (2)
- ਹਾਇਬਨ (2)
- Valentine Day (1)
- ਖੁਲ੍ਹੀ ਕਵਿਤਾ (1)
- ਗੀਤ-(ਵਸੀਅਤ) (1)
- ਚੌਕਾ (1)
- ਦਹਨਾ (1)
- ਦਿਵਾਲ( (1)
- ਮਾਂ (1)
- ਯਾਦ--ਜੰਨਮ ਦਿਨ ਤੇ (1)
- ਲੇਖ (1)
- ਸੋਚ (1)
No comments:
Post a Comment
ਤੁਹਾਡੇ ਸਾਰਥਕ ਵਿਚਾਰਾਂ ਦੀ ਉਡੀਕ ਰਹੇਗੀ