ਗਜ਼ਲ
ਨਾ ਕੋਈ ਜ਼ਮੀਂ ਨਾਂ ਕੋਈ ਆਂਸਮਾਂ ਰਹੇਗਾ
ਨਾ ਤੁਮ ਨਾ ਹੱਮ ਨਾ ਹੀ ਆਸ਼ੀਆਂ ਰਹੇਗਾ

ਤੁਮ ਤੋ ਬਹੁਤ ਕਰੀਬ ਸੇ ਕਰੀਬ ਤਰ ਹੂਏ
ਫਿਰ ਭੀ ਥੋਹਿੜਾ ਫਾਸਲਾ ਦਰਮਿਆਂ ਰਹੇਗਾ

ਹਮਾਰਾ ਹਰ ਜਵਾਬ ਨਾ ਜਾਣੇ ਕਿਓ ਕੈਸੇ
ਤੇਰੀ ਨਜ਼ਰ ਮੇਂ ਹਰ ਵੱਕਤ ਗੁਨਾਂਹਿ ਰਹੇਗਾ

ਲੁੱਟਤਾ ਹੀ ਰਹੇਗਾ ਜ਼ਰੂਰ ਵੋਹਿ ਹੀ  ਕਾਫਲਾ
ਜਿਸ ਕਾ ਨਾਮੁਕੱਮਲ ਸਾਜ਼ੋਓ ਸਮਾਂ ਰਹੇਗਾ

ਅੱਛਾ ਹੀ ਹੂਆ ਕਿ ਫਿਰ ਨਾ ਮਿਲ ਸੱਕੇ ਹੱਮ
ਕੋਈ ਹੈ ਅਪਣਾ ਕਾਇਮ ਯਹੀ  ਘੁਮਾਂ ਰਹੇਗਾ

"ਥਿੰਦ"ਅਗ਼ਲੇ ਦਿਨੋਂ ਕਾ ਤਸੱਵਰ ਨਿਹਮੱਤ ਹੈ
ਵਰਨਾ ਜ਼ਮਾਨਾਂ ਆਜਕਾ ਵੈਸਾ ਕਹਾਂ ਰਹੇਗਾਂ

                ਇੰਜ: ਜੋਗਿੰਦਰ ਸਿੰਘ "ਥਿੰਦ"
                                       (ਸਿਡਨੀ)         

              ਗੀਤ
ਨਾਂ ਕਿਸੇ ਨੂੰ ਤੂੰ ਮੰਦਾ ਬੋਲ
ਬੋਲਣਾਂ ਹੈ ਤਾਂ ਚੰਗਾ ਬੋਲ
ਫੱਟ ਇਹ ਕੋਈ ਵੀ ਜਰ ਨਹੀ ਸੱਕਦਾ
ਵੱਕਤ ਨਾਲ ਵੀ ਤਾਂ ਭਰ ਨਹੀਂ ਸੱਕਦਾ
ਬਣਕੇ ਰੱਬ ਦਾ ਬੰਦਾ ਬੋਲ
                ਨਾ ਕਿਸੇ ਨੂੰ ਤੂੰ ਮੰਦਾ ਬੋਲ
                ਬੋਲਣਾ ਹੈ ਤਾਂ ਚੰਗਾ ਬੋਲ

ਫੁਲਾਂ ਵਾਂਗੂੰ ਮਹਿਕਾਂ ਵੰਡ
ਫਿਰ ਵੇਖ ਜੀਵਨ ਦੇ ਰੰਗ
ਜੀਵਨ ਵਿਚ ਖੁਸ਼ਬੂਆਂ ਭਰਕੇ
ਦਰਦ ਮੰਦਾਂ ਦਾ ਦਰਦੀ ਬਣਕੇ
ਹਰੇ ਹਰੇ ਹਰ ਗੰਗਾ ਬੋਲ
                  ਨਾ ਕਿਸੇ ਨੂੰ ਤੂੰ ਮੰਦਾ ਬੋਲ
                  ਬੋਲਣਾ ਹੈ ਤਾਂ ਚੰਗਾ ਬੋਲ

ਦਿਲ 'ਚ ਝਾਤੀ ਪਾ ਪਹਿਲਾਂ
ਅਪਣਾ ਆਪ ਮਟਾ ਪਹਿਲਾਂ
ਗਿਨਤੀ ਕਰ ਗੁਨਾਹਾਂ ਦੀ
ਤੇ ਬੇ-ਸੁਣੀਆਂ ਆਹਾਂ ਦੀ
ਐਵੇਂ ਨਾ ਰੰਗ ਬਰੰਗਾ ਬੋਲ
               ਨਾ ਕਿਸੇ ਨੂੰ ਤੂੰ ਮੰਦਾ ਬੋਲ
               ਬੋਲਣਾ ਹੈ ਤਾਂ ਚੰਗਾ ਬੋਲਤ

 ਅਸਰ ਤਾਂ ਇਕ ਦਿਨ ਹੋਣਾ ਏ
ਤੇਰਾ ਬੋਝ ਤਾਂ ਤੂਓਂ ਹੀ ਢੋਣਾ ਏ
ਸਮੁੰਦਰਾਂ ਲਾਗੇ ਪਿਆਸਾ ਰਹੇਂਗਾ
ਆਪ ਮੁਹਾਰੇ ਆਪੇ ਮੂਹੋਂ ਕਹੇਂ ਗਾ
ਕਿਓ ਤੂੰ ਪਾਏਆ ਏ ਪਨਗਾ ਬੋਲ
               ਨਾ ਕਿਸੇ ਨੂੰ ਤੂੰ ਮੰਦਾ ਬੋਲ
               ਬੋਲਣਾ ਹੈ ਤਾਂ ਚੰਗਾ ਬੋਲ

ਦੁਣੀਆਂ ਤੋਂ ਲੈ ਕੀ ਜਾਣਾ ਤੂੰ
ਸੱਭ ਦੇ ਕੰਮ ਸੀ ਆਓਂਣਾ ਤੂੰ
ਪਿਆਰ ਮੁਹਬੱਤ ਕੁਰਬਾਨੀ ਮੰਗੇ
ਕੁਰਬਾਨੀ ਵੀ ਤਾਂ ਲਾਸਾਨੀ ਮੰਗੇ
"ਥਿੰਦ"ਸੜਿਆ ਕਿਓਂ ਪਤੰਗਾ ਬੋਲ
              ਨਾ ਕਿਸੇ ਨੂੰ ਤੂੰ ਮੰਦਾ ਬੋਲ
              ਬੋਲਣਾ ਹੈ ਤਾਂ ਚੰਗਾ ਬੋਲ

         ਇੰਜ: ਜੋਗਿੰਦਰ ਸਿੰਘ "ਥਿੰਦ"
                               (ਸਿਡਨੀ)









              

                                 ਗਜ਼ਲ
ਦੋਸਤ ਕੀ ਅੱਛਾਈਆਂ ਲੀ ਹੈਂ ਤੋ ਬੁਰਾਈਆਂ ਭੀ ਲੇ ਲੋ
ਉਸ ਕੀ ਉਚਾਈਓਂ ਕੇ ਸਾਥ ਗਹਿਰਾਈਆਂ ਭੀ ਲੇ ਲੋ

ਮੈਂ ਮਹੱਬਤ ਕਾ ਮਸੀਹਾ ਹੂੰ ਦੁਸ਼ਮਨੀ ਸਹਿ ਨਾਂ ਸਕੂੰੰ
ਛੋਟੀ ਸੀ ਬਾਤ ਪਰ ਨਾਂ ਕਿਸੀ ਕੀ ਜੁਦਾਈਆਂ ਲੇ ਲੋ

ਖੁਦ ਮਹਿਸੂਸ ਕਰੇਂਗੇ ਵੋਹ ਕਿਓਂ ਹੂਆ ਔਰ ਕੈਸੇ ਹੂਆ
ਆਖੋਂ ਹੀ ਆਖੋਂ ਮੇਂ ਤੁਮ ਬੱਸ ਉਸ ਕੀ ਸਫਾਈਆ ਲੇ ਲੋ

ਨਿਦਾਮੱਤ ਉਨ ਕੀ ਝੁਕੀ ਹੋਈ ਗਰਦਿਨ ਇਲਾਮੱਤ ਹੈ
ਇਸੀ ਸੇ ਹੀ ਤੁਮ ਉਸ ਕੇ ਦਿਲ ਕੀ ਸਚਾਈਆਂ ਲੇ ਲੋ

ਖਾਨਾ ਏ ਖਰਾਬ ਮੇਂ ਹੀ "ਥਿੰਦ" ਤੁਮ ਢੂੰਡਤੇ ਕਿਆ ਹੋ
ਲੇਣਾਂ ਹੀ ਚਾਹਿਤੇ ਹੋ ਤੋ ਮੇਰੀ ਸੱਭ ਤੱਨਹਾਈਆਂ ਲੇ ਲੋ

                             ਇੰਜ: ਜੋਗਿੰਦਰ ਸਿੰਘ "ਥਿੰਦ"
                                                (ਸਿਡਨੀ)
                             

                             ਗਜ਼ਲ
ਯੇ ਨੈਅ ਅੰਦਾਜ਼ ਕਾ ਸ਼ਹਿਰ ਹੈ ਹਾਥ ਭੀ ਮਿਲਾਓ ਤੋ ਫਾਸਲਾ ਰੱਖਨਾਂ
ਨਾ ਸ਼ਿਨਾਸ਼ਾ ਹੀ ਸੱਭ ਹੈਂ ਯਹਾਂ ਅੱਜਨਬੀ ਸ਼ਹਿਰ ਮੇਂ ਭੀ ਹੌਸਲਾ ਰੱਖਨਾਂ 

ਹਰ ਚੀਜ਼ ਯਹਾਂ ਹਰ ਤਰਫ ਬਿਲਕੁਲ ਪਾਬੰਦ ਸੀ ਹੀ ਲੱਗ ਰਹੀ ਹੈ
ਪਾਬੰਦਓਂ ਕੇ ਸ਼ਹਿਰ ਮੇਂ ਲਾਜ਼ਮ ਹੈ ਪਾਬੰਦੀਓਂ ਕਾ ਹੀ ਸਿਲਸਲਾ ਰੱਖਨਾਂ

ਜਾਦੂ ਸਾ ਹੂਆ ਹਰ ਸੂ ਲੱਗੈ ਦਾਏਂ ਬਾੲਂ ਕਹੀਂ ਭੀ ਕੋਈ ਦਿਖਾਈ ਨਾਂ ਦੇ
ਦੌੜਤੇ ਕੱਲ ਪੁਰਜ਼ੋਂ ਮੇਂ ਹਰ ਵੱਕਤ ਤੁਮ ਰੂਹ ਬਰੂ ਖੁਦਾ ਗਵਾਹਿ ਰੱਖਨਾਂ

ਰੰਗ ਢੰਗ ਜ਼ਬਾਂ ਉਮਾਂ ਸੱਭ ਹੀ ਮਿਲੇ ਯਹਾਂ ਖੂਨ ਭੀ ਤੋ ਸੱਭ ਕਾ ਲਾਲ ਹੈ
ਇੰਸਾਨੀਅਤ ਕਾ ਰਿਸ਼ਤਾ ਹੈ ਮੱਗਰ ਫਿਰ ਕਿਓਂ ਜੁਦਾ ਜੁਦਾ ਖੁਦਾ ਰੱਖਨਾਂ

"ਥਿੰਦ" ਗੁਮ ਨਾਂ ਹੋ ਜਾਣਾਂ ਕਹੀਂ ਦੇਖਣਾਂ ਤੁਮ ਭੀ ਇਸ ਨੈਅ ਸ਼ਹਿਰ ਮੇਂ 
ਅਪਨੀ ਮੁਠੀ ਮੇਂ ਅਪਨੇ ਵਤਨ ਕੀ ਥੋੜੀ ਸੀ ਮਿਟੀ ਲੇਕਰ ਦਬਾ ਰੱਖਣਾਂ

                                                 ਇੰਜ: ਜੋਗਿੰਦਰ ਸਿੰਘ "ਥਿੰਦ"
                                                                       (ਸਿਡਨੀ)

                           ਗਜਲ
ਜੱਬ ਚਾਹਾ ਵੋਹ ਹੱਮ ਪਰ ਮਿਹਰਬਾਂਨ ਹੋ ਗੲੈ
ਇਸੀ ਬਾਤ ਪਰ ਹੱਮ ਕਿਤਨਾ ਪਰੋਸ਼ਾਂਨ ਹੋ ਗੲੈ

ਹੱਮ ਨੇ ਬੱਸ ਥੋਹਿੜਾ ਸਾ ਗਿਲਾ ਹੀ ਕੀਆ ਥਾ
ਮਾਸੂਮ ਇਤਨੇ ਕਿ ਵੋਹ ਬਹੁਤ ਪਛੇਮਾਂਨ ਹੋ ਗੲੈ

ਰੰਗੀਲੇ ਚਰਖੇ ਦੀਆਂ ਘੂਕਾਂ ਤੇ ਟਿੰਡਾਂ ਵਾਲੇ ਖੂਹ
ਗੁਜ਼ਰੇ ਜ਼ਮਾਨੇ ਕੀ ਅੱਬ ਤੋ ਬੱਸ ਦਾਸਤਾਂਨ ਹੋ ਗੲੈ

ਜੋ ਛੋੜ ਦੇਤੇ ਹੈਂ ਘੱਬਰਾ ਕਰ ਉਮੀਦ ਕਿਨਾਰੋਂ ਕੀ
ਸਫੀਨੇ ਉਨਹੀ ਕੇ ਆਖਰ ਹਵਾਲੇ ਤੂਫਾਂਨ ਹੋ ਗੈਏ

ਸਤਾਰੋਂ ਪਰ ਜਾ ਕਰ ਤੁਮ ਕਿਆ ਕਰੋਗੇ "ਥਿੰਦ"
ਇਸ ਧਰਤੀ ਪਰ ਮਰਨੇ ਕੇ ਕਾਫੀ ਸਾਮਾਂਨ ਹੌ ਗੲੈ

                       ਇੰਜ: ਜੋਗਿੰਦਰ ਸਿੰਘ "ਥਿੰਦ"
                                              (ਸਿਡਨੀ)

                          ਗਜ਼ਲ
ਹਮ ਆਏ ਥੇ ਇਸ ਸ਼ਹਿਰ ਮੇਂ ਬੇਗਾਨੋਂ ਕੀ ਤਰ੍ਹਾ
ਜਾ ਰਹੇ ਹੈਂ ਆਜ ਹਮ ਖਾਸ ਮਹਿਮਾਨੋਂ ਕੀ ਤਰ੍ਹਾ  

ਤੁਮੇਂ ਪਤਾ ਥਾ ਕਿ ਹਮ ਛੋੜ ਜਾਏਂਗੇ ਏਕ ਦਿਨ
ਫਿਰ ਕਿਓਂ ਚਾਹਾ ਹਮੇਂ ਐਸੇ ਦੀਵਾਨੋਂ ਕੀ ਤਰ੍ਹਾ

ਸ਼ਾਇਾਦ ਫਿਰ ਕਭੀ ਗੁਜ਼ਰੇਂ ਨਾਂ ਇਨ ਰਾਹੋਂ ਪਰ
ਯਾਦ ਰਹੇਗੀ ਕਤਾਬੋਂ ਮੇਂ ਬੰਦ ਅਫਸਾਨੋਂ ਕੀ ਤਰ੍ਹਾ

ਜੋ ਕੀਆ ਠੀਕ ਹੀ ਕੀਆ ਹਾਲਾਤ ਕੇ ਮਤਾਬਕ
ਯੇ ਔਰ ਬਾਤ ਹੈ ਕਿ ਵੁਹ ਸਮਝੇਂਂ ਗੁਨਾਹੋਂ ਕੀ ਤਰ੍ਹਾ

"ਥਿੰਦ"ਦੇਵਤਾ ਨਾ ਬਣ ਸਕੇ ਕੋਈ ਭੀ ਜ਼ਮਾਨੇ ਮੈਂ
ਇਤਨਾਂ ਕਿਆ ਕੰਮ ਹੈ ਤੁਮ ਰਹੋ ਇੰਸਾਨੌਂ ਕੀ ਤਰ੍ਹਾ

                         ਇੰਜ:ਜੋਗਿੰਦਰ ਸਿੰਘ "ਥਿੰਦ"
                                   (ਸਿਡਨੀ)

                                   ਗੀਤ
ਇੰਸਾਨੀਅਤ ਤੋਂ ਦੂਰ ਵੇਖੋ
 ਇੰਸਾਨ ਹੁੰਦਾ ਜਾ ਰਿਹ ਏ
ਤਾਂਹੀਓਂ ਤਾਂ ਏਨਾ ਮੱਜਬੂਰ
 ਇੰਸਾਨ ਹੁੰਦਾ ਜਾ ਰਿਹਾ ਏ

ਜਦੋਂ ਖੂਨ ਦਾ ਇਕੋ ਹੀ ਰੰਗ ਹੈ
ਜਮੰਨ ਮਰਨ ਦਾ ਇਕੋ ਹੀ ਢੰਗ ਹੈ
ਫਿਰ ਮਜ੍ਹਬਾਂ ਦੇ ਨਾਂ ਤੇ ਰੌਲਾ ਪਵਾਕੇ
ਨਸਲਾਂ ਦੇ ਨਾਂ ਤੇ ਹੀ ਮਸਲੇ ਉਠਾਕੇ
                   ਆਦਮੀਂ ਹੀ ਤਾਂ ਆਦਮੀਂ ਨੂੰ ਖਾ ਰਿਹਾ ਏ---------
                   ਇੰਸਾਨੀਅਤ ਤੌਂ ਦੂਰ ਇਨਸਾਨ ਜਾ ਰਿਹਾ ਏ
ਮਾਂ ਤੇ ਸੱਭ ਦੀ ਹੀ ਇਕੋ ਜਿਹੀ ਮਾਂ ਹੁੰਦੀ ਏ
ਇਕੋ ਜਿਹੀ ਕੁਖ ਦੀ ਇਕੋ ਜਿਹੀ ਥਾਂ ਹੁੰਦੀ ਏ
ਫਿਰ ਗੋਰੇ ਤੇ ਕਾਲੇ ਦਾ ਐਵੇਂ ਮਸਲਾ ਉਠਾ ਕੇ 
ਪਰਾਂਤਾਂ ਜਮਾਤਾਂ ਤੇ ਜਾਤਾਂ ਦਾ ਰੌਲਾ ਪਵਾ ਕੇ
                 ਆਂਡੀ, ਗਵਾਂਡੀ ਹੀ ਲੜਦਾ ਜਾ ਰਿਹਾ ਏ
                 ਇੰਸਾਨੀਅਤ ਤੋਂ ਦੂਰ ਇੰਸਾਨ ਜਾ ਰਿਹਾ ਏ

ਇਕੋ ਹੀ ਮਾਲਿਕ ਦੇ ਭੇਜੇ ਹੋ ਸਾਰੇ
ਓਹਨੇ ਹੀ ਦਿਤੇ ਹਨ ਸਾਰੇ ਨਿਜ਼ਾਰੇ
ਫਿਰ ਇਹ ਤੇਰਾ ਇਹ ਮੇਰਾ ਬਣਾ ਕੇ
ਐਵੇਂ ਆਪਸ ਵਿਚ ਹੀ ਵੰਡਾਂ ਪਵਾ ਕੇ
                ਮਾਲਿਕ ਨੂੰ ਬਦਨਾਮ ਕੀਤਾ ਜਾ ਰਿਹਾ ਏ
                ਇੰਸਾਨੀਅਤ ਤੋਂ ਦੂਰ ਇੰਸਾਨ ਜਾ ਰਿਹਾ ਏ
               ਤਾਂਹੀਓਂ ਮੱਜਬੂਰ ਇੰਸਾਨ ਹੁੰਦਾ ਜਾ ਰਿਹਾ ਏ
                   
                                ਇੰਜ: ਜੋਗਿੰਦਰ ਸਿੰਘ "ਥਿੰਦ"
                                              (ਸਿਡਨੀ)      
                  

                    

                     ਗਜ਼ਲ
ਅੱਜ ਦਾ ਸੂਰਜ ਤਾਂ ਡੁਬਣ ਦੇ ਕਰੀਬ
ਇਕ ਦਿਨ ਜ਼ੰਦਗੀ ਮੁਕਣ ਦੇ ਕਰੀਬ

ਕਰਦੇ ਰਹੇ ਬਹਾਨੇ ਚਿਟੀਆਂ ਰਾਤਾਂ ਦੇ
ਕਾਲੀ ਬੋਲੀ ਰਾਤ ਤਾਂ ਝੁਕਣ ਦੇ ਕਰੀਬ

ਲਹਿਰਾਂ ਦੀ ਲਿਪੇਟੇ ਆ ਗਿਆ ਸਫੀਨਾਂ
ਤੁਫਾਨੇ ਸਮੁੰਦਰਾਂ ਸੀ ਰੁਕਨ ਦੇ ਕਰੀਬ

ਠਹਿਰ ਜਾ ਕਿ ਹੁਣ ਤੂੰ ਹਿਮੱਤ ਨਾ ਹਾਰ
 ਹੁਸਣ ਦਾ ਗਰੂਰ ਹੈ ਟੁੱਟਣ ਦੇ ਕਰੀਬ

ਗੈਰਾਂ ਦਾ ਆਸਰਾ ਹਮੇਸ਼ਾ ਹੀ ਰੇਤ ਵਰਗਾ
ਉਹ ਤਾਂ ਹਰ ਪੱਲ ਰਹੇ ਉਠਣ ਦੇ ਕਰੀਬ

ਬੰਦਗੀ ਦਾ ਫੱਲ ਐ ਮਾਲਿਕ ਫਿਰ ਦੇ ਦੇਣਾ
ਹੁਣ ਤਾਂ ਸਫਰੇ ਜ਼ੰਦਗੀ ਮੁਕਣ ਦੇ ਕਰੀਬ

ਵਗੀਆਂ ਨੇ ਬਹੁਤ"ਥਿੰਦ"ਇਹ ਦੋ ਅਖੀਆਂ
ਬੂੰਦ ਵੀ ਆਖਰੀ ਹੁਣ ਤਾਂ ਸੁਕਣ ਦੇ ਕਰੀਬ

            ਇੰਜ: ਜੋਗਿੰਦਰ ਸਿੰਘ "ਥਿੰਦ"
                            (ਸਿਡਨੀ)

                        ਗਜ਼ਲ
ਜਦੋਂ ਵੀ ਮੈ ਇਸ ਦਿਲ ਦੀ ਗੱਲ ਕਰਦਾ ਹਾਂ
ਬੜਾ ਹੀ ਮੁਸ਼ਕਲ ਸਵਾਲ ਹਲ ਕਰਦਾ ਹਾਂ

ਪੀਣ ਨੂੰ ਤਾਂ ਮੈਂ ਪੀ ਜਾਵਾਂ ਮਹਿਖਾਨਾ ਸਾਰਾ
ਸਾਕੀਆ ਲਿਹਾਜ਼ ਤੇਰਾ ਅੱਜ ਕੱਲ ਕਰਦਾ ਹਾਂ

ਮਹਿਖਾਨੇ 'ਚਿ  ਵੜਦਿਆਂ ਹੀ ਚੜ੍ਹ ਜਾਂਦੀ ਏ
ਕਹਿ ਦੇ ਸਾਕੀਆ ਕਿ ਮੈਂ ਤਾਂ ਛੱਲ ਕਰਦਾ ਹਾਂ

ਤੇਰੀ ਰਹਿਬਰੀ ਤੋਂ ਆਖਰ ਹੁਣ ਤੰਗ ਆ ਕੇ
 ਰੁਖ ਬੇੜੀ ਦਾ ਮੈਂ ਤੂਫਾਂਨਾਂ ਵੱਲ ਕਰਦਾ ਹਾਂ

ਆਹਿਣਾਂ ਫੂਕਿਆ"ਥਿੰਦ"ਮੇਰੇ ਹੀ ਭੇਤੀਆਂ ਨੇ 
ਮੈਂ ਵੀ ਤਾਂ ਹਰ ਥਾਂ ਰਾਜ਼ ਦੀ ਗੱਲ ਕਰਦਾ ਹਾਂ

                "ਇੰਜ" ਜੋਗਿੰਦਰ ਸਿੰਘ "ਥਿੰਦ"
                             (ਸਿਡਨੀ)

                                ਗਜ਼ਲ
ਯੇ ਮਹਿਖਾਨਾ ਤੇਰਾ ਸਾਕੀਆ ਆਬਾਦ ਮੇਰੇ ਦੱਮ ਸੇ ਹੈ
ਸਾਗਰ ਯਿਹ ਜੋ ਤੇਰਾ ਘੋਮਤਾ ਆਜ਼ਦ ਮੇਰੇ ਦਮ ਸੇ ਹੈ

ਉਠ ਜਾਏਂਗੇ ਹਮ ਤੋ ਯਿਹ ਭਰਮ ਭੀ ਨਿਕਲ ਜਾਏਗਾ
ਤੇਰੀ ਮਹਿਫਲ ਕਾ ਹਰ ਫਰਦ ਸ਼ਾਦ ਮੇਰੇ ਦੱਮ ਸੇ ਹੈ

ਯੇ ਭਰਮ ਅਗਰ ਖੁਲ ਗਿਆ ਤੋ  ਬਾਤ ਬਿਗੜ ਜਾਏਗੀ
ਤੇਰੇ ਚਾਹਿਨੇ ਵਾਲੋਂ ਕੀ ਤੋ ਸੱਭ ਤਾਦਾਦ ਮੇਰੇ ਦੱਮ ਸੇ ਹੈ

ਸੂਫੀ ਹੈਂ ਮਗਰ ਫਿਰ ਭਿ ਮਹਿਖਾਨੇ ਮੈਂ ਆਤੇ ਹਰ ਰੋਜ਼

ਆਨੇ ਜਾਨੇ ਕੀ ਤੋ ਆਦੱਤ ਨਾਮੁਰਾਦ ਮੇਰੇ ਦਮ ਸੇ ਹੈ

ਦੋ ਘੂਟ ਪੀ ਕਰ ਹਮ ਤੋ ਤੇਰੀ ਮਹਿਫਲ ਸੇ ਉਠ ਜਾਏਂਗੇ

ਹੋਤੀ ਰਹੇਗੀ ਜੋ ਵਹਾਂ ਪਰ ਤੇਰੀ ਦਾਦ ਮੇਰੇ  ਦਮ ਸੇ ਹੈ

ਮੁਝ ਕੋ ਠੁਕਰਾ ਕਰ "ਥਿੰਦ" ਮਹਿਫ਼ਲ ਉਜਾੜ ਲੀ ਤੁੰ ਨੇ

ਆਏ ਦਿਨ ਜੋ ਹੋਤੇ ਰਹੇ ਹੈਂ ਯਿਹ ਫਿਸਾਦ ਮੇਰੇ ਦਮ ਸੇ ਹੈਂ

                            ਇਜ: ਜੋਗਿੰਦਰ ਸਿੰਘ "ਥਿੰਦ"

                                                 (ਸਿਡਨੀ)

                ਅਰਜ਼ੋਈ ਦੇ ਜੰਨਮ ਦਿਨ ਤੇ

ਅੱਜ ਤੈਨੂੰ ਮੈਂ ਕੀ ਦੇਵਾਂ
                     ਅਰਦਾਸਾਂ ਤੋਂ ਸਵਾ
ਮਿਠੀ ਮਿਠ ਨਿਘੀ ਨਿਘੀ
                         ਯਾਦਾਂ ਤੋਂ ਸਵਾ

ਮਹਿਕ ਹੈ ਹਰ ਪਾਸੇ
                          ਤੇਰੇ ਚਮਨ ਦੀ
ਮਿਲਦਿ ਨਹੀਂ ਏ ਖੁਸ਼ੀ
                          ਭਾਗਾਂ ਤੋਂ ਸਵਾ

ਤੇਰਾ ਰੁਸਨਾ ਤੇ ਲੁਕ ਜਾਣਾ
                          ਸਾਡਾ ਲੱਭਣਾ ਤੇ ਮਨਾਣਾ
ੳਹ ਵੀ ਸੀ ਅਨੋਖਾ ਸਮਾਂ
                          ਦੌੜ ਕੇ ਗਲ ਲੱਗ ਜਾਣਾ

ਉਹ ਚੰਚਲ ਸੀ  ਤੇਰੀ ਹਸੀ
                             ਅੱਜ ਤੱਕ ਦਿਲ 'ਚ ਵੱਸੀ
   ਖੁਸ਼ ਰਹੋ ਆਬਾਦ ਰਹੋ
                            ਇਹ ਹੈ ਸਾਡੀ ਦੁਆ

ਹੋਰ ਅਸੀ ਕੀ ਹੈ ਦੇਣਾ
                          ਅਰਦਾਸਾਂ ਤੋਂ ਸਵਾ
                           ਤੇ ਯਾਦਾਂ ਤੋਂ ਸਵਾ

        ਇੰਜ: ਜੋਗਿੰਦਰ ਸਿੰਘ " ਥਿੰਦ"
                              (ਸਿਡਨੀ)       

                                             ਗਜ਼ਲ
ਨੀਤਾਂ ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਦੀਆਂ ਸੱਚੀਆਂ ਰੱਬ ਵੀ ਉਹਨਾਂ ਦੇ ਨਾਲ
ਝੂਠ ਪਾਖੰਡ ਤੇ ਕੱਪਟ ਦੇ ਸਦਾ ਹੀ ਟੁੱਟਦੇ ਰਹਿੰਦੇ ਜਾਲ

ਭੋਲੇ ਭਾਲੇ ਮੁਡ ਤੌਂ ਹੀ ਅਸੀਂ ਤੇ ਭਿਨ ਭੇਦ ਨਹੀ ਰੱਖਿਆ
ਨੇਕੀ ਬਦਲੇ ਬਦੀ ਮਿਲੇਗੀ ਨਾ ਆਇਆ ਕਦੀ ਖਿਆਲ

ਦੋਸਤ ਹੀ ਦੁਸ਼ਮਨ ਬਣੇਗਾ ਸਾਨੂੰ ਗੱਲ ਅਨੋਖੀ ਹੀ ਜਾਪੇ
ਇੰਜ ਇਕ ਸੱਪ ਅਸਾਂ ਨੇ ਅਪਨੀ ਬੁਕਲ ਰੱਖਿਆ ਪਾਲ

ਤਰਸ ਵੀ ਆਓਂਦਾ ਏ ਬੜਾ ਮੈਨੂੰ ਉਹਦੀਆਂ ਕਰਤੂਤਾਂ ਤੇ
ਕਦੀ ਇਕੱਲਿਆਂ ਬਹਿਕੇ ਸੋਚੂ ਜੱਦ ਪਾਪ ਲੈਣਗੇ ਉਬਾਲ

ਨਾ ਦੁਸ਼ਮਨਾਂ ਤੋਂ ਡਰਿਆ ਹਾਂ ਪਰ ਦੋਸਤਾਂ ਤੋਂ ਡਰਦਾ ਰਿਹਾ
ਦੁਸ਼ਮਨਾਂ ਤਾਂ ਕਰਨੀ ਹੀ ਸੀ ਪਰ ਦੋਸਤ ਵੀ ਜਾ ਮਿਲੇ ਨਾਲ

ਸ਼ਾਇਦ ਮੇਰੇ ਵਿਚ ਹੀ ਹੈ ਕੱਮੀ ਜੋ ਦੋਸਤ ਹੀ ਦੁਸ਼ਮਨ ਬਣੇ
ਮੈ ਹੀ ਬੜਾ ਨਿਕੱਮਾਂ ਹੋ ਗਿਆ ਦੋਸਤੀ ਨਾ ਸੱਕਿਆ ਸੰਭਾਲ

ਕਿਸੇ ਪੈਸੇ ਤੇ ਵੇਚੀ ਦੋਸਤੀ ਕਿਸੇ ਸਿਰ ਦੇ ਨਿਭਾਈ ਦੋਸਤੀ
ਕੁਝ ਮੈਥੋਂ ਤੂੰ ਮੰਗ ਵੇਖਦਾ ਦੋਸਤਾ ਮੈਂ ਬਣ ਜਾਂਦਾ ਤੇਰੀ ਢਾਲ

ਸਚਾਈ ਖੰਬ ਲਗਾ ਉਡ ਗੈਈ ਤੇ ਰਹਿ ਗਿਆ ਝੂਠ ਪਾਖੰਡ
"ਥਿੰਦ"ਜ਼ਮਾਨਾਂ ਬਦਲ ਗਿਆ ਤੂੰ ਵੀ ਬਦਲ ਜ਼ਮਾਨੇ ਨਾਲ

                              ਇੰਜ: ਜੋਗਿੰਦਰ ਸਿੰਘ "ਥਿੰਦ"
                                              (ਸਿਡਨੀ)

                          ਗਜਲ
ਪੱਥਰਾਂ ਦੇ ਸ਼ਹਿਰ ਵਿਚ ਪੱਥਰ ਲੋਕੀ ਰਹਿੰਦੇ ਨੇ
ਸ਼ੀਸ਼ੇ ਦੇ ਮਹਿਲ ਬਣਾਂਕੇ ਪੱਥਰ ਕਿਵੇਂ ਸਹਿੰਦੇ ਨੇ

ਸੁਣਿਆਂ ਏ ਤੇਰੇ ਦਰ ਤੇ ਹੁਣ ਵੀ ਮਹਿਫਲ ਜਮੇਂ
ਜਿਥੇ ਆ ਕਈ ਮਸਤਾਨੇ ਮੇਰੀ ਕਹਾਣੀ ਕਹਿੰਦੇ ਨੇ

ਤੇਰੀ ਬੇ-ਵਿਫਾਈ ਤਾਂ ਵਿਚ ਚੌਰਾਹੇ ਦਫਨਾ ਦਿਤੀ
ਹੁਣ ਵੀ ਲੋਕੀਂ ਪੁਜ ਕੇ ਵੇਖੋ ਪੂਜਨ ਤੈਨੂੰ ਬਹਿੰਦੇ ਨੇ

ਹਰ ਇਕ ਨੇ ਮੈਨੂੰ ਪੱਥਰਾਈ ਨਜ਼ਰੀਂ ਹੀ ਤੱਕਿਆ
ਇਸ ਸ਼ਹਿਰ ਲੋਕੀਂ ਸ਼ਾਇਦ ਦਿਲ ਉਧਾਰੇ ਲੈਂਦੇ ਨੇ

ਜੋ ਗਿਆ ਸੋ ਗਿਆ ਮੁੜ ਨਾ ਆਇਆ ਪਰਤ ਕੇ
"ਥਿੰਦ"ਕਿਓਂ ਫਿਰ ਮੈਨੂੰ ਅੱਜ ਵੀ ਝੌਲੇ ਤੇਰੇ ਪੈਂਦੇ ਨੇ

                         ਇੰਜ: ਜੋਗਿੰਦਰ ਸਿੰਘ 'ਥਿੰਦ"
                                             (ਸਿਡਨੀ)

                       ਗੀਤ
ਅੱਠੇ ਪਹਿਰ ਮੰਗਾਂ ਮੈਂ ਤਾਂ ਤੇਰੀ ਖੈਰ ਵੇ
ਧੋ ਧੋ ਕੇ ਪੀ ਲੱਵਾਂ ਮੈਂ ਮਾਹੀ ਤੇਰੇ ਪੈਰ ਵੈ

ਤੂੰ ਪਰਦੇਸੀਂ ਜਾ ਸਾਨੂੰ ਭੁਲ ਬੈਹ ਗਿਆ
ਤੇਰੇ ਬਿਨਾ ਜੀਨਾ ਕਾਹਿਦਾ ਰਹਿ ਗਿਆ
 ਅਸਾਂ ਭੁਲ ਲਾਈਆਂ ਤੂੰ ਕੀਤਾ ਕਹਿਰ ਵੇ
                 ਅੱਠੇ ਪਹਿਰ ਮੰਗਾਂ ਮੈਂ ਤਾਂ ਤੇਰੀ ਖੈਰ ਵੇ
                 ਧੋ ਧੋ ਕੇ ਪੀ ਲਵਾਂ ਮੈਂ ਮਾਹੀ ਤੇਰੇ ਪੈਰ ਵੇ

ਜਾ ਕਾਲਿਆ ਵੇ ਢੋਲਾ ਕਾਲੇ ਤੇਰੇ ਕੰਮ ਨੇ
ਤੱਕ ਤੱਕ ਰਾਹ ਤੇਰੇ ਸੁਕੇ ਸਾਡੇ ਚੱਮ ਨੇ
ਇਹ ਜਵਾਨੀ ਕਿਵੇਂ ਕੱਟਾਂ ਤਿਖੜ ਦੁਪਹਿਰ ਵੇ
                ਅੱਠੇ ਪਹਿਰ ਮੰਗਾਂ ਮੈਂ ਤਾਂ ਤੇਰੀ ਖੈਰ ਵੇ
               ਧੋ ਧੋ ਕੇ ਪੀ ਲੱਵਾਂ ਮੈਂ ਮਾਹੀ ਤੇਰੇ ਪੈਰ ਵੇ  

ਆਂਡਣਾਂ ਗਵਾਂਡਣਾਂ ਨਿਤ ਤਾਹਿਨੇ ਦੇਂਦੀਆਂ
ਜਦੋਂ ਲੰਗਣ ਖਚਰ ਪੁਣੇ ਨਾਲ ਵਿਹੰਦੀਆਂ
ਸੱਬਰ ਸਾਡਾ ਮੁਕਿਆ ਖਾ ਲੈਣਾ ਜ਼ਹਿਰ ਵੇ
              ਅੱਠੇ ਪਹਿਰ ਮੰਗਾਂ ਮੈ ਤਾਂ ਤੇਰੀ ਖੈਰ ਵੇ
              ਧੋ ਧੌ ਕੇ ਪੀ ਲਵਾਂ ਮੈਂ ਮਾਹੀ ਤੇਰੇ ਪੈਰ ਵੇ

                       ਇੰਜ: ਜੋਗਿੰਦਰ ਸਿੰਘ "ਥਿੰਦ"
                                              (ਸਿਡਨੀ)

                        ਗਜ਼ਲ
ਤਮਾਸ਼ਾ ਮੇਰੇ ਦਿਲ ਦਾ ਤਾਂ ਆਮ ਹੁੰਦਾ ਰਿਹਾ
ਮਸ਼ਹੂਰ ਤੇਰਾ ਇਸ ਤੇਰਾਂ ਨਾਮ ਹੁੰਦਾ ਰਿਹਾ

ਜੋ ਵੀ ਮਿਲਆ ਮੈਨੂੰ ਤਾਂ ਬੇਗਾਂਨਾ ਹੀ ਮਿਲਿਆ
ਤੇਰੇ ਸ਼ਹਿਰ ਅੰਦਰ ਮੈਂ ਪਰੇਸ਼ਾਨ ਹੁੰਦਾ ਰਿਹਾ

ਹਰ ਵਾਰ ਸਾਡੇ ਵਾਰੀ ਖਾਲੀ ਹੀ ਪੇਆਲਾ ਸੀ
ਮੈਂ ਤਾਂ ਮੁਫਤ ਵਿਚ ਹੀ ਬਦਨਾਮ ਹੁੰਦਾ ਰਿਹਾ

ਬਹੁਤ ਵੇਖੇ ਤੇ ਪਰਖੇ ਵੀ ਤੋੜ ਨਿਭਾਵਨ ਵਾਲੇ
ਉਮਰ ਭਰ ਹੀ ਦੋਸਤਾਨਾ ਹਰਾਮ ਹੁੰਦਾ ਰਿਹਾ

ਤੇਰੇ ਪਿਛੋਂ ਸੌਂਹ ਤੇਰੀ ਅਸਾਂ ਤਾਲੇ ਮੂੰਹ ਲਾਏ
ਜ਼ਿਕਰ ਸਾਡੀ ਸਾਂਝ ਦਾ ਸ਼ਰੇਆਮ ਹੁੰਦਾ ਰਿਹਾ

ਸ਼ਿਰਮਿੰਦਾ ਨਾ ਹੋ ਸਾਕੀਆ ਨੈਣੀ ਰੱਜ ਪੀਤੀ
ਮਹਿਕਦਾ ਤੇਰਾ ਤਾਂ ਐਵੇਂ ਬੱਦਨਾਮ ਹੁੰਦਾ ਰਿਹਾ

ਹਰ ਰਾਤ ਪਿਛੋਂ ਤਾਂ "ਥਿੰਦ" ਓਂਹਨੂੰ ਭੁਲ ਬੈਠੇ
ਜ਼ਿਕਰ ਬੇ-ਵਿਫਾ ਦਾ ਤਾਂ ਹਰ ਸ਼ਾਮ ਹੁੰਦਾ ਰਿਹਾ

             ਇੰਜ: ਜੋਗਿੰਦਰ ਸਿੰਘ "ਥਿੰਦ"
                                (ਸਿਡਨੀ)

                     ਗੀਤ
ਮਨੁਖਤਾ ਦੇ ਫਰਿਸ਼ਤੇ ਕਹਾਵਣ ਵਾਲਿਓ
ਸ਼ਰਾਫਤ ਦੇ ਇਹ ਮਾਖੌਟੇ ਪਾਵਣ ਵਾਲਿਓ
ਢੁਕਦੀ ਨਹੀ ਅੱਜ ਦਾਸਤਾਂ ਪਰਲਾਦ ਦੀ
ਕੱਸੀ ਹੋਈ ਤਲਵਾਰ ਹਰ ਥਾਂ  ਸਿਯਾਦ ਦੀ
ਉਠੇਗਾ ਕੋਈ ਸੂਰਮਾ ਮਜ਼ਲੂਮਾਂ ਦੇ ਵਾਸਤੇ
ਡੋਲੇਗਾ ਉਹ ਖੂਨ ਆਕੇ ਅਸ਼ੁਲਾਂ ਦੇ ਵਾਸਤੇ
                    ਮਨੁਖਤਾ ਦੇ ਫਰਿਸ਼ਤੇ ਕਹਾਵਣ ਵਾਲਿਓ
                    ਸ਼ਰਾਫਤ ਦੇ ਇਹ ਮਖੌਟੇ ਪਾਵਣ ਵਾਲਿਓ

ਕਲਮਾਂ ਚੋਂ ਅਨੋਖੇ ਭਾਂਬੜ ਮੱਚਣਗੇ
ਇਨਸਾਫ ਤਲਵਾਰਾਂ ਉਤੇ ਨਚਣਗੇ
ਜ਼ਾਲੱਮ ਦਾ ਜ਼ੁਲੱਮ ਮਟਾਇਆ ਜਾਏਗਾ
ਸਪੈਦਪੋਸ਼ੀ ਪੜਦਾ ਹਟਾਇਆ ਜਾਵੇਗਾ
                 ਮਨੁਖਤਾ ਦੇ ਫਰਿਸ਼ਤੇ ਕਹਾਵਣ ਵਾਿਲਓ
                 ਸ਼ਰਾਫਤ ਦੇ ਇਹ ਮਖੌਟੇ ਪਾਵਣ ਵਾਲਿਓ


 ਜ਼ਖਮਾਂ ਉਤੇ ਲੂਣ ਛਿੜਕਣ ਵਾਲਿਓ
ਮਜ਼ਲੂਮਾਂ ਨੂੰ ਪੈਰਾਂ 'ਚ ਮਿਧਨ ਵਾਲਓ
ਵੇਖੇਗੀ ਆ ਦੁਨੀਆਂ ਜੱਦ ਫਾਂਸੀ ਚੜੋਗੇ
ਪਾਪਾਂ ਦੀ ਪੰਡ ਸਿਰ ਤੇ ਚੁਕ ਕੇ ਮਰੋਗੇ
              ਮਾਨੁਖਤਾ ਦੇ ਫਰਿਸ਼ਤੇ ਕਹਾਵਣ ਵਾਲਿਓ
              ਸ਼ਰਾਫਤ ਦੇ ਇਹ ਮਖੌਟੇ ਪਾਵਣ ਵਾਲਿਓ
             ਉਠੇਗਾ ਕੋਈ ਸੂਰਮਾ ਮਜ਼ਲੂਮਾਂ ਦੇ ਵਾਸਤੇ
             ਡੋਲੇਗਾ ਉਹ ਖੂਨ ਆਕੇ ਅਸੂਲਾਂ ਦੇ ਵਾਸਤੇ

                           ਇੰਜ: ਜੋਗਿੰਦਰ ਸਿੰਘ "ਥਿੰਦ"
                                        (ਸਿਡਨੀ)                     

             ਗਜ਼ਲ
ਦਿਲ ਦੀ ਗੱਲ ਲੁਕਾ ਨਾ ਹੋਣੀ
ਪੜ੍ਹ ਹੀ ਲੈਂਦੇ ਨੇ ਚਿਹਰੇ ਲੋਕ

ਖੋਟ ਤਾਂ ਦਿਲਾਂ ਤੇ ਭਾਰੀ ਹੁੰਦੀ
ਅੱਜ ਤੱਕ ਬਚੇ ਕਿਹੜੇ ਲੋਕ

ਏਨਾ ਉਚਾ ਉਡਿਆ ਨਾ ਕਰ
ਉਤੋਂ ਡਿਗ ਖਾਣ ਥਪੇੜੇ ਲੋਕ

ਅਪਣੇ ਬੱਲ ਤੇ ਮਾਰ ਊਡਾਰੀ
ਹੋਣ ਗੇ ਆਸੇ ਪਾਸੇ ਤੇਰੇ ਲੋਕ

ਸੱਚ ਨੇ ਤੇਰੀ ਤਾਕਤ ਬਣਨਾ
ਤੋੜਦੇ ਵੇਖੇ ਕੱਚ ਬਥੇਰੇ ਲੋਕ

ਚਾਨਣ ਫੜਕੇ ਘੁਟ ਕੇ ਰੱਖੀਂ
ਕਿਵੇ ਰਹਿੰਦੇ ਨੇ ਹਨੇਰੇ ਲੋਕ

ਕੰਡੇ ਲਾਗੇ ਡਿਬੋ ਲੈੰਦੇ ਨੇ ਬੇੜੇ
'ਥਿੰਦ" ਨਾ-ਸ਼ੁਕਰੇ ਜਿਹੜੇ ਲੋਕ

ਇੰਜ: ਜੋਗਿੰਦਰ ਸਿੰਘ "ਥਿੰਦ"
                (ਸਿਡਨੀ)

            ਗਜ਼ਲ
ਸਾਰੇ ਸੂਰਜ ਨੇ ਤੇਰੇ ਕੋਲ
ਸਾਰੇ ਹਨੇਰੇ ਨੇ ਮੇਰੇ ਕੋਲ

ਜੱਦ ਪੀੜਾਂ ਦੀ ਕੀਤੀ ਵੰਡ
ਪੀੜਾਂ ਨੇ ਸਾਡੇ ਵਿਹੜੇ ਕੋਲ

ਮਹਿਕਾਂ ਸਭੇ ਹੀ ਲੁਟੀਆਂ ਤੂੰ
ਫੁਲ ਵੀ ਸੁਕੇ ਨੇ ਜਿਹੜੇ ਕੋਲ

 ਕਾਂਵਾਂ ਝੂਠੀ ਏ ਤੇਰੀ ਆਮੱਦ
ਮੁੜਕੇ ਨਾਂ ਆਵੇਂ ਬਨੇਰੇ ਕੋਲ

ਸੋਚਾਂ ਮੈਨੂੰ ਕਿਥੇ ਲੈ ਲੈ ਜਾਣ
ਸੁਪਨੇ ਸਾਂਭ ਰੱਖੇ ਬਥੇਰੇ ਕੋਲ

"ਥਿੰਦ"ਕਿਵੇਂ ਵੰਡੀਆਂ ਖੂਸ਼ੀਆਂ
ਰੱਖੇ ਸਾਰੇ ਹੀ ਤੂੰ ਹਨੇਰੇ ਕੋਲ

 ਇੰਜ: ਜੋਗਿੰਦਰ ਸਿੰਘ "ਥੰਦ"  

                              ਗਜ਼ਲ
ਪਲਕਾਂ ਤੇ ਟਿਕੇ ਜੋ ਅੱਥਰੂ ਤੂੰ ਅੱਜੇ ਸਜਾ ਕੇ ਰੱਖ
ਸਜਰੇ ਬੜੇ ਨੇ ਜ਼ਖਮ ਇਹ ਤੂੰ ਅੱਜੇ ਲੁਕਾ ਕੇ ਰ੍ਖ

ਮੁਠੀ 'ਚ ਨਿਮਕ ਲੈਈ ਏਥੇ ਫਿਰਦੇ ਨੇ ਕਈ ਲੋਕ
ਤੂੰ  ਅਪਣੇ ਜ਼ਖਮ ਇੰਜ ਨਾ ਸੱਬ ਨੂੰ ਵਖਾ ਕੇ ਰੱਖ

ਦੇਂਦੇ ਬੜੇ ਡਰਾਵੇ ਤੇ ਲਾਲੱਚ ਨਰਕਾਂ ਤੇ ਸੁਗਾਂ ਦੇ
ਕੀ ਲੈਣਾਂ ਏ ਸੁਗਾਂ ਤੋਂ ਆਪੇ ਨੂੰ ਇੰਸਾਨ ਬਣਾਕੇ ਰੱਖ

ਬੁਲਾਂ ਤੇ ਸਾਹਿ ਅੱਟਕਾ ਪਹੁੰਚਾਂ ਗੇ ਹਰ ਹਾਲ 'ਚ
ਤੂੰ ਦਿਲ ਵਿਚ ਅਪਣੇ ਆਸ ਦੇ ਦੀਵੇ ਜਗਾ ਕੇ ਰੱਖ

ਰੁਖਾਂ ਦੇ ਸਾਰੇ ਆਲ੍ਹਣੇ ਲੈ ਗਈਆ ਨੇ ਹਨ੍ਹੇਰੀਆਂ
"ਥਿੰਦ"ਨੇ ਤਾਂ ਕਿਹਾ ਸੀ ਤੂੰ ਵਿਓਂਤਾਂ ਬਣਾ ਕੇ ਰੱਖ

                   "ਇੰਜ: ਜੋਗਿੰਦਰ ਸਿੰਘ "ਥਿੰਦ"
                                          (ਸਿਡਨੀ)

                             ਗਜ਼ਲ
ਮੇਰੇ ਜਿਗਰ ਕੇ ਲੀਏ ਏਕ ਦਵਾ ਚਾਹੀਏ
ਕਿਸੇ ਅਜ਼ੀਜ ਕੀ ਦਿਲ ਸੇ ਦੁਆ ਚਾਹੀਏ

ਉਨ ਕੇ ਆਣੇ ਤੱਕ ਲਬੋਂ ਪਰ ਰੁਕ ਜਾਏ
ਅਗਰ ਸਾਂਸ ਤੋ ਮੁਝੇ ਔਰ ਕਿਆ ਚਾਹੀਏ

ਆਂਖ ਭੀ ਤਰ ਹੋ ਯੇਹ ਜਰੂਰੀ ਤੋ ਨਹੀ
ਇਜ਼ਹਾਰੇ ਗੱਮ ਕੇ ਲੀਏ ਆਹਿ ਚਾਹੀਏ

ਸਮਝ ਜਾਏਂਗੇ ਸਭ ਲੋਗ ਦਾਸਤਾਂ ਤੇਰੀ
ਬਿਖਰੇ ਹੂਏ ਗੈਸੂ ਉਖੜੀ ਨਿਗ੍ਹਾ ਚਾਹੀਏ

ਗੈਰ ਹੋ ਤੁਮ ਫਿਰ ਭੀ ਆਏ ਤੋ ਹੋ ਪਾਸ
ਵੱਕਤ ਆਖਰੀ ਕੋਈ ਤੋ ਖੈਰਖਾ ਚਾਹੀਏ

ਕੱਭ ਤੱਕ ਲੀਏ ਫਿਰੇਂਗੇ ਵੱਕਤ ਕਾ ਬੋਝ
ਅੱਭ ਆਜਾ ਸਾਮਣੇ ਤੇਰਾ ਚਿਹਰਾ ਚਾਹੀੌਏ

 ਚਾਹਿਤੇ ਹੋ ਕਿ ਦੁਣਿਆਂ ਤੁਝੇ ਯਾਦ ਕਰੇ

ਨੇਕ ਨਾਮੀ ਕਾ ਸਿਰ ਪਰ ਸਿਹਰਾ ਚਾਹੀਏ

ਤੰਗ ਆ ਗੲੈ ਹੈਂ ਅੱਬ ਤੇਰੀ ਬੇ-ਵਫਾਈ ਸੇ

ਡੂਬਨੇ ਵਾਸਤੇ "ਥਿੰਦ"ਏਕ ਦਰਆ ਚਾਹੀਏ

      

               ਇੰਜ:ਜੋਗਿੰਦਰ ਸਿੰਘ "ਥਿੰਦ"

                           (ਸਿਡਨੀ)

                  

                      ਗਜ਼ਲ
ਚੁਮ ਚੁੁਮ ਹੱਥ ਤੇਰੇ ਨਸ਼ਾ ਮੇੇਨੂੰ ਹੋ ਗਿਆ
ਵੇਖ ਵੇਖ ਤੇਰਾ ਮੁਖ ਤੇਰੇ ਵਿਚ ਖੋ ਗਿਆ

ਤੇਰੇ ਹਾਸਿਆਂ ਤੋਂ ਸਾਰੇ ਹਾਸੇ ਵਾਰ ਦੇਵਾਂ
ਹੱਥ ਵਿਚ ਤੇਰਾ ਹੱਥ ਦੁਖ ਸਾਰੇ ਧੋ ਗਿਆ 

ਤੇਰੇ ਰੰਗ ਵਿਚ ਗਿਆ ਅੰਗ ਅੰਗ ਰੰਗ
ਅੰਗ ਅੰਗ ਤੇਰਾ ਮੈਨੂੰ ਤੇਰੇ ਸੰਗ ਮੋਹ ਗਿਆ

ਸਿਝ ਸਿਝ ਅੱਖਾਂ ਸਾਂਝ ਪਾਈ ਉਮਰਾਂ ਦੀ
ਸਾਂਭ ਸਾਂਭ ਰੱਖ ਲਵਾਂ ਅੱਥਰੂ ਜੋ ਚੋ ਗਿਆ

"ਥਿੰਦ" ਅੰਗ ਲੱਗ ਕੱਟੀਆਂ ਚੌਰਾਸੀਆਂ
 ਤੇਰੇ ਲੈਈ ਬਣਿਆਂ ਤੇਰੇ 'ਚ ਸਮੋ ਗਿਆ 

            ਇੰਜ: ਜੋਗਿੰਦਰ ਸਿੰਘ "ਥਿੰਦ"
                                    (ਸਿਡਨੀ)

                                 ਗਜ਼ਲ
ਅੱਜਕਲ ਤੇਰੀ ਯਾਦ ਸਤਾਓਂਦੀ ਏ ਕੱਦੀ ਕੱਦੀ
ਡੇਰੇ ਬੰਦ ਪਲਕਾਂ ਪਿਛੇ ਲਾਓਂਦੀ ਏ ਕੱਦੀ ਕੱਦੀ

ਛੱਡ ਦਿਓ ਇਕੱਲਆਂ ਹੁਣ ਤਾਂ ਆਦੀ ਹੋ ਗੲੈ ਹਾਂ
ਕਿਸਮੱਤਂ ਸਾਨੂੰ ਏਦਾਂ ਅੱਜ਼ਮਾਓਂਦੀ ਏ ਕੱਦੀ ਕੱਦੀ

ਨੱਕ ਰਗੜੇ ਪੂਜਾ ਕੀਤੀ ਸੁਖਾਂ ਸੁਖੀਆਂ ਜਾ ਜਾਕੇ
ਗਰਜ਼ ਵੇਖੋ ਕੀ ਕੁਝ ਕਰਾਓਂਦੀ ਏ ਕੱਦੀ ਕੱਦੀ

ਜੇ ਨਹੀ ਇਤਬਾਰ ਤਾਂ ਉਲਟਾ ਕਰ ਲਟਕਾ ਦੇਵੋ
ਨੇਕੀ ਬਦਲੇ ਤਾਂ ਬਦੀ ਹਿਸੇ ਆਓਂਦੀ ਏ ਕੱਦੀ ਕੱਦੀ

ਤੈਨੂੰ ਖੁਸ਼ੀ ਮਬਾਰਕ ਸਾਨੂੰ ਸਾਡੇ ਜ਼ਖਮ ਪਿਆਰੇ
ਚੁਗਲੀ ਲੋਕਾਂ ਦੀ ਪੀੜ ਵਿਧਾਓਂਦੀ ਏ ਕੱਦੀ ਕੱਦੀ

ਸ਼ਰਮਾ ਕੇ ਪਲਕਾਂ ਉਠੀਆਂ  ਝੜੀ ਇਸ਼ਕ ਦੀ ਲੱਗੀ
ਬਿਨ ਬਲਾਏ ਕਿਆਮੱਤ ਫੇਰਾ ਪਾਓਂਦੀ ਏ ਕੱਦੀ ਕੱਦੀ

ਇਸ ਮੱਤਲਬੀ ਦੁਣੀਆਂ ਅੰਦਰ ਕੀ ਲੈਣਾ ਤੂੰ ਜੀ ਕੈ
ਦਰ ਤੇਰਾ ਤਾਂ ਕਿਸਮਤ ਖੜਕਾਓਂਦੀ ਏ ਕੱਦੀ ਕੱਦੀ

"ਥਿੰਦ"ਦਸ ਉਹਨੂੰ ਕੀ ਆਖਾਂ ਜੋ ਮੋੜਿਆਂ ਮੁੜੇ ਨਾਂਹੀ
ਆਪ ਮੁਹਾਰੇ ਉਹ ਗਜ਼ਲ ਮੇਰੀ ਗਾਓਂਦੀ ਏ ਕੱਦੀ ਕੱਦੀ
                            ਈੰਜ: ਜੋਗਿੰਦਰ ਸਿੰਘ "ਥਿੰਦ"
                                                  (ਸਿਡਨੀ)