ਗ਼ਜ਼ਲ 91
ਕਿੰਨਾ ਬਦਲ ਗਿਆ ਹੁਣ ਇਹ ਜ਼ਮਾਨਾ
ਪਿੰਡ ਵਿਚ ਕੋਈ ਸੀ ਨਾ ਲਭਦਾ ਬੇਗਾਨਾ
ਮਿਲ ਜੁਲ ਕੇ ਰਹਿੰਦੇ ਸੀ ਪਿੰਡ ਦੇ ਸਾਰੇ
ਰਲ ਮੁਨਾਂਦੇ ਖੁਸ਼ੀਆਂ ਨਚਨਾ ਤੇ ਗਾਣਾ
ਹਰ ਘਰ ਦੀ ਗਮੀ ਮਿਲ ਸਾਰੇ ਵੰਡਾਉਦੇ
ਮੰਗਣੀ ਤੇ ਵਿਆਹਾਂ ਵਿਚ ਸਭ ਨੇ ਜਾਣਾ
ਘਰ ਦੀਆਂ ਕਣਕਾਂ ,ਗੁੜ ਸ਼ੱਕਰ ਘਰ ਦਾ
ਭੁੰਨ ਛੱਲੀਆਂ ਨੂੰ ਨਾਲ ਸਵਾਦਾਂ ਦੇ ਖਾਣਾ
ਪਿੰਡ ਦੇ ਝਗੜੇ ਸਾਰੇ ਇਕੱਠੇ ਹੋ ਸੁਲਝਾਉਂਦੇ
ਨਾ ਕਿਸੇ ਠਾਣੇ ਜਾਣਾ ਨਾ ਕਦੀ ਬੁਲਾਉਣਾ
ਹੁਣ ਤਾਂ ਏਨਾ ਬਦਲ ਗਿਆ ਏ ਸਭ ਕੁਝ
"ਥਿੰਦ"ਲੱਭ ਕਿਤੇ ਆਪਣਾ ਉਹ ਦੋਸਤਾਨਾ
ਇੰਜ: ਜੋਗਿੰਦਰ ਸਿੰਘ "ਥਿੰਦ"
( ਸਿਡਨੀ )
ਗ਼ਜ਼ਲ 90
ਤੇਰੇ ਸ਼ਹਿਰ ਆ ਕੇ ਵੀ ਤੇਰੇ ਦੀਦਾਰ ਨਾ ਹੋਏ
ਮੇਰੇ ਸਾਹਮਣੇ ਕਿਉਂ ਮੇਰੀ ਸਰਕਰ ਨਾ ਹੋਏ
ਸਾਗਰ 'ਚ ਲਹਿਰਾਂ ਵਾਂਗ ਅਰਮਾਨ ਮਚਲੇ
ਸੁਪਨੇ ਦਿਲ ਦੇ ਏਦਾਂ ਦਿਲੋਂ ਨਾ ਬਾਹਰ ਹੋਏ
ਉਂਗਲਾਂ ਮੂੰਹ ਦੇ ਵਿਚ ਪਾਈਆਂ ਹੈਰਾਨ ਹੋਕੇ
ਐਵੇਂ ਉਮਰ ਗਵਾਈ ਉਸ ਉਤੇ ਨਿਸਾਰ ਹੋਏ
ਜਿਨ੍ਹਾ ਕਿਹਾ ਸੀ ਝਨਾਂ ਟੱਪ ਕੇ ਆਉਣਾ ਪਊ
ਬੇਵਫਾ ਨਿਕਲੇ ਜਦੋਂ ਝਨਾਂ ਅਸੀ ਪਾਰ ਹੋਏ
ਕਚੇ ਆਸ਼ਕਾਂ ਦਾ ਸਦਾ ਕੱਚਾ ਇਸ਼ਕ ਹੁੰਦਾ
ਕੱਚੇ ਉਤੇ ਠਿਲ੍ਹ ਕੇ ਡੁੱਬੇ ਜਦੋਂ ਵਿਚਕਾਰ ਹੋਏ
ਥਲਾਂ ਵਿਚ ਰੁਲ,ਕੇ ਸਚੇ ਇਸ਼ਕ ਨਿਭਾਉਂਦੇ
ਤੇਰੇ ਸ਼ਹਿਰ ਆ ਕੇ ਵੇਖ ਖਜਲ ਖਵਾਰ ਹੋਏ
"ਥਿੰਦ"ਤੂੰ ਕੁਝ ਨਹੀਂ ਸਿੱਖਿਆ ਅੱਜ ਤੱਕ
ਹੁਣ ਤਾਂ ਸਾਰੇ ਹੀਲੇ ਤੇਰੇ ਉਕੇ ਬੇਕਾਰ ਹੋਏ
ਇੰਜ: ਜੋਗਿੰਦਰ ਸਿੰਘ "ਥਿੰਦ"
( ਸਿਡਨੀ )
ਗ਼ਜ਼ਲ 89
ਕੀ ਪਤਾ ਕਦੋਂ ਤੇ ਕਿਥੇ,ਇਹ ਜ਼ਿੰਦਗੀ ਦਾ ਸਫਰ ਮੁਕ ਜਾਵੇ
ਰੱਬ ਕੋਲ ਭੇਦ ਇਹਦਾ ਨਹੀ ਤਾਂ ਬੰਦਾ ਸੋਚ ਸੋਚ ਸੁਕ ਜਾਵੇ
ਐਵੇਂ ਖੌਰੂ ਪਾਈ ਜਾਵੇਂ ਜਰਾ ਸੋਚ ਵਿਚਾਰ ਤੇਰਾ ਵਜੂਦ ਕੀ ਏ
ਇਹ ਭੰਡਾਰ ਸਾਹਾਂ ਦਾ ਕੀ ਪਤਾ ਕਦੋਂ ਤੇ ਕਿਥੇ ਜਾ ਰੁਕ ਜਾਵੇ
ਏਦਾਂ ਦੀ ਸੋਚ ਰਖੋਗੇ ਤਾਂ ਸਦਾ ਲੋਕ ਭਲਾਈ ਦੇ ਕੰਮ ਕਰੋਗੇ
ਸਿਫਤਾਂ ਸਦਾ ਹੋਣਗਿਆਂ ਤੇ ਆਕੇ ਫਰਿਸ਼ਤਾ ਵੀ ਝੁਕ ਜਾਵੇ
ਸਚੇ ਪਾਤਸ਼ਾਂਹ ਨੂੰ ਹਮੇਛਾਂ ਅਪਣੇ ਦਿਲ ਅੰਦਰ ਵਸਾ ਰਖਣਾਂ
ਉਹ ਸਦਾ ਖਿਆਲ ਕਰਦਾ ਤੇ ਵਰਜਦਾ ਜੇ ਕੋਈ ਉਕ ਜਾਵੇ
ਕਰੋ ਜਨਮ ਸਫਲ ਤੇ ਪੁਸ਼ਤਾਂ ਲਈ ਪੈੜਾਂ ਚੰਗਿਆਂ ਪਾ ਜਾਣਾ
ਦਰਸ਼ਨ ਮਹਾਂਪੁਰਸ਼ਾਂ ਦੇ ਕਰਨੇ ਤਾਂ ਜੋ ਕਟਿਆ ਹਰ ਦੁਖ ਜਾਵੇ
ਚੰਗੇ ਕਰਮ ਹੋਣ ਤਾਂ ਚੰਗਿਆਂ ਦੀ ਹਮੇਸ਼ਾਂ ਸੰਗਤ ਮਿਲਦੀ ਏ
"ਥਿੰਦ"ਮਨ ਬਣਾਂ ਕੁਝ ਕਰ ਲੈ ਤਾਂ ਜੋ ਹਰ ਘਾਟ ਲੁਕ ਜਾਵੇ
ਇੰਜ: ਜੋਗਿੰਦਰ ਸਿੰਘ "ਥਿੰਦ"
( ਸਿਡਨੀ )
ਗ਼ਜ਼ਲ 88
ਯਾਦਾਂ ਬੀਤੇ ਸਮੇਂ ਦੀਆਂ ਹਰ ਵੇਲੇ ਘੇਰਾ ਪਾਈ ਰਖਣ
ਕਈ ਮਿਠੀਆਂ ਲਗਣ ਕਈ ਕੜਤਣ ਲਾਈ ਰਖਣ
ਨਾਂ ਜਾਣੇ ਲੋਕੀ ਕਿਵੇਂ ਇਹਨਾਂ ਤੋਂ ਬਚ ਕੇ ਰਹਿੰਦੇ ਹਨ
ਝਾੜ ਝੰਬ ਕੇ ਰਖੀਏ ਇਹ ਤਾਂ ਦਰ ਖੜਕਾਈ ਰਖਣ
ਕਈ ਵਾਰੀ ਅਖਾਂ ਬੰਦ ਕਰੀਏ ਤਾਂ ਝੂਮਣ ਹੀ ਲਗੀਏ
ਕਈ ਵਾਰੀ ਬੰਦ ਪਲਕਾਂ ਪਿਛੇ ਸੁਪਨੇ ਸਤਾਈ ਰਖਣ
ਜਦੋਂ ਕਦੀ ਇਹਨਾਂ ਤੋਂ ਕੁਝ ਪਲ ਛੁਟਕਾਰਾ ਮਿਲਦਾ
ਦਿਲ ਬੈਠਣ ਲਗੇ ਪਰ ਜਦ ਆਵਣ ਪਰਚਾਈ ਰਖਣ
ਨਾਂ ਵਸ ਤੇਰੇ ਨਾਂ ਵਸ ਮੇਰੇ ਇਹ ਤਾਂ ਹਰ ਇਕ ਨੂੰ ਘੇਰੇ
ਹੁਣ ਤਾਂ ਏਨੇ ਆਦੀ ਹੋ ਗਏ ਚਾਹੀਏ ਕਿ ਰੁਝਾਈ ਰਖਣ
ਭੁਲੇ ਵਿਸਰੇ ਕਈ ਪਿਆਰੇ ਤਾਂ ਏਨੇ ਯਾਦਾਂ ਵਿਚ ਆਉਂਦੇ
"ਥਿੰਦ"ਨਾਂ ਚਾਹੁੰਦੇ ਹੋਏ ਦਿਲ ਵਿਚ ਡੇਰਾ ਲਾਈ ਰਖਣ
ਇੰਜ: ਜੋਗਿੰਦਰ ਸਿੰਘ "ਥਿੰਦ"
( ਸਿਡਨੀ )
ਗ਼ਜ਼ਲ 87
ਭਾਗਾਂ ਵਿਚ ਜੋ ਹੈ ਲਿਖਆ ਬੰਦੇ ਨੇ ਉਹ ਹੀ ਪੌਣਾ ਹੈ
ਨਾ ਕਿਸੇ ਨੂੰ ਵਧ ਮਿਲਦਾ ਨਾ ਕਿਸੇ ਨੇ ਕੁਝ ਖੋਣਾ ਹੈ
ਕਦੀ ਪਤਾ ਲਗਦਾ ਨਹੀ ਕਿਸੇ ਨੂੰ ਅਪਣੇ ਲੇਖਾਂ ਦਾ
ਪਾਲਣਹਾਰ ਹੀ ਜਾਣਦਾ ਅਗਲੇ ਪਲ ਕੀ ਹੋਣਾ ਹੈ
ਕਹਿੰਦੇ ਨੇ ਪਿਛਲੇ ਕੀਤੇ ਕਰਮਾਂ ਦਾ ਫਲ ਮਿਲਦਾ
ਪਤਾ ਨਹੀਂ ਲਗਦਾ ਪਿਛਲੇ ਪਾਪਾਂ ਨੂੰ ਕਿਵੇ ਧੋਣਾ ਹੈ
ਪਹੁੰਚਿਆ ਮਹਾਂਪੁਰਸ਼ ਕੋਈ ਜੀਵਨ ਵਿਚ ਮਿਲ ਜਾਵੇ
ਪਾਪ ਸਾਰੇ ਧੋਕੇ ਉਹਨੇ ਜੀਵਨ ਸਫਲ ਬਣਾਂਓਨਾ ਹੈ
ਨਾ ਕਰੋ ਮਾਣ ਅਤੇ ਚਤਰਾਈ ਅਪਣੇ ਵਡੇ ਹੋਣ ਦੀ
ਏਹ ਤਾਂ ਉਹਦੇ ਵਲੋਂ ਤੇਰੀ ਕਿਸਮਤ ਚਮਕਾਓਣਾ ਹੈ
ਅਜੇ ਵੀ ਬਹੁਤ ਵੇਲਾ ਕਰ ਲਵੋ ਕੁਝ ਅਗਾਂ ਵਾਸਤੇ
"ਥਿੰਦ" ਗਿਆ ਵੇਲਾ ਤਾਂ ਕੁਝ ਹਥ ਨਾ ਆਓਨਾ ਹੈ
ਇੰਜ: ਜੋਗਿੰਦਰ ਸਿੰਘ "ਥਿੰਦ"
( ਸਿਡਨੀ )
ਗ਼ਜ਼ਲ 86
ਸਤਾਰੋਂ ਕੇ ਆਗੇ, ਜਹਾਂ ਔਰ ਭੀ ਹੈਂ
ਨਹੀਂ ਪਤਾ ਕਹਾਂ ਕਹਾਂ ਔਰ ਭੀ ਹੈਂ
ਖਿਆਲੋੰ ਮੈਂ ਸਦਾ ਸੋਚਤੇ ਰਹਿਤੇ ਹੈਂ
ਉਸ ਕੇ ਬਗੈਰ ਮਿਹਰਬਾਂ ਔਰ ਭੀ ਹੈ
ਪਾਪ ਕਰਕੇ ਹਮੇਸ਼ਾਂ ਪਛਤਾਤੇ ਰਹੇ
ਯਾ ਖੁਦਾ ਕਿਆ ਨੁਕਸਾਂ ਔਰ ਭੀ ਹੈਂ
ਜਿਸ ਕੋ ਸਮਝਤੇ ਹੈਂ ਕਿ ਯਹੀ ਹੀ ਹੈ
ਇਸ ਸੇ ਆਗੇ ਕਹਿਕਸ਼ਾਂ ਔਰ ਭੀ ਹੈਂ
ਜੋ ਹਮੇਂ ਨਜ਼ਰ ਆ ਰਹਾ ਨੀਲਾ ਸਾ
ਇਸ ਕੇ ਆਗੇ ਆਸਮਾਂ ਔਰ ਭੀ ਹੈ
ਬੰਦਾ ਹੈ ਕੁਦਰਤ ਕਾ ਏਕ ਕ੍ਰਿਸ਼ਮਾਂ
ਥਿੰਦ'ਐਸੇ ਹੀ ਤੋ ਨਿਸ਼ਾਂ ਔਰ ਭੀ ਹੈਂ
ਇੰਜ: ਜੋਗਿੰਦਰ ਸਿੰਘ "ਥਿੰਦ"
( ਸੇਡਨੀ)
ਗ਼ਜ਼ਲ 85
ਬਚਪਨ ਤੇ ਜਵਾਨੀ ਬੰਦੇ ਨੂੰ,ਵਾਰ ਵਾਰ ਯਾਦ ਆਓਂਦੇ ਨੇ
ਭੁਲੀ ਵਿਸਰੀ ਕਈ ਗਲਾਂ ਨੂੰ,ਆ ਕੇ ਯਾਦ ਕਰਾਓਦੇ ਨੇ
ਹਰ ਇਕ ਬੰਦੇ ਦੇ ਨਾਲ, ਏਦਾਂ ਦਾ ਹੀ ਵਰਤਾਰਾ ਹੁੰਦਾ ਏ
ਉਹਦੇ ਵਲੇੋਂ ਕੀਤੇ ਜ਼ੁਲਮ ਉਹਨੂੰ ਆ ਆ ਕੇ ਸਤਾਂਓਦੇ ਨੇ
ਬਚਪਨ ਬੀਤਾ ਆਈ ਜਵਾਨੀ ਚੜੀ ਖੁਮਾਰੀ ਜ਼ੋਰਾਂ ਦੀ
ਡੌਲੇ ਫੜਕਨ ਅਗੇ ਕੋਈ ਨਾਂ ਬੋਲੇ ਉਹ ਇਹ ਚਾਓਂਦੇ ਨੇ
ਜਵਾਨੀ ਜਾਕੇ ਨਹੀਂ ਆਉੰਦੀ ਵਿਚ ਭਲੇਖਿਆਂ ਪਾਓੰਦੀ
ਜਾਵੇ ਤੇ ਤਰਸਾਵੇ ਇਹ, ਦੁਖ ਬੜੇਪੇ ਦੇ ਬੜੇ ਰਲਾਓੰਦੇ ਨੇ
ਹਥਾਂ ਵਿਚ ਡੰਗੋਰੀ ਫੜਕੇ , ਕਈਆਂ ਨੂੰ ਤੁਰਨਾਂ ਪੈੰਦਾ ਏ
ਇਹ ਵੀ ਵੇਖਿਆ ਕਈ ਤਾਂ,ਬੈਠੇ ਬੈਠੇ ਹੁਕਮ ਚਲਾਓੰਦੇ ਨੇ
ਜਿਹੜੇ ਯਾਦ ਪ੍ਭੂ ਨੂੰ ਕਰਦੇ, ਮਨ ਸ਼ਾਂਤ ਉਹਨਾਂ ਦਾ ਰਹਿੰਦਾ
"ਥਿੰਦ"ਹਰ ਇਕ ਨੂੰ ਖੁਸ਼ ਰਖਦੇ, ਸ਼ਬਦ ਗੁਰੂ ਦੇ ਗਾਓੰਦੇ ਨੇ
ਇੰਜ; ਜੋਗਿੰਦਰ ਸਿੰਘ "ਥਿੰਦ"
( ਸੇਡਨੀ )
ਗ਼ਜ਼ਲ 84
ਇਸ ਜਹਾਨ ਦੇ ਵਿਚ, ਆਦਮੀ ਦਾ ਜ਼ੋਰ ਕੀ ਹੈ
ਸਾਹ ਆਏ ਨਾਂ ਆਏ ਇਸ ਤੋਂ ਸਵਾ ਹੋਰ ਕੀ ਹੈ
ਅੱਗੇ ਦਾ ਕੁਜ ਪਤਾ ਨਹੀਂ ਐਵੇਂ ਅੰਦਾਜ਼ੇ ਹੀ ਨੇ
ਚਾਰ ਦਿਨਾ ਪਿਛੋਂ ਕਹਨ ਗੇ ਮਚਾ ਸ਼ੋਰ ਕੀ ਹੈ
ਜਿਹੜੇ ਘੁਟ ਘੁਟ ਮਿਲਦੇ ਸੀ ਬਾਹਾਂ ਖਿਲਾਰ ਕੇ
ਉਹ ਕਹਿਨਗੇ ਕਢੋ ਛੇਤੀ ਕਰਨਾ ਗੌਰ ਕੀ ਹੇ
ਕੋਈ ਆ ਪੁਛੇ ਕਿ ਇਹਨੇ ਵਸੀਅਤ ਕੀਤੀ ਏ
ਇਹ ਜ਼ਰੂਰੀ ਹੈ ਹੋਵੇ ਦਿਲੀ ਜਾਂ ਲਾਹੌਰ ਕੀ ਹੈ
ਸਾਰੀ ਉਮਰ ਲੋਕ ਭਲਾਈ ਦੇ ਹੀ ਕੰਮ ਕੀਤੇ
ਲੋਕੀ ਆਏ ਵਾਧੂ ਹੋਰ ਪਿਆਰ ਦਾ ਦੌਰ ਕੀ ਹੈ
ਤੇਰੀ ਸੇਵਾ ਤਾਂ ਤੇਰੀ ਉਲਾਦ ਨੇ ਬਹੁਤ ਕੀਤੀ
"ਥਿੰਦ'ਭਗਤੀ ਦਾ ਫਲ, ਨਹੀ ਤਾਂ ਹੋਰ ਕੀ ਹੈ
ਇੰਜ: ਜੋਗਿੰਦਰ ਸਿੰਘ "ਥਿੰਦ"
(ਸਿਡਨੀ)
ਗ਼ਜ਼ਲ 83
ਦਮ ਲੈਕੇ ਸੋਚੋ ਜਰਾ ਹੁਣ ਪੰਡ ਸੋਚਾਂ ਦੀ ਭਾਰੀ ਹੋ ਗਈ
ਸ਼ੀਸ਼ਾ ਝੂਠ ਨਾਂ ਬੋਲੇ ਕਦੀ ਦਸੂ ਕਿ ਕਿਨੀ ਸਾਰੀ ਹੋ ਗਈ
ਦਿਨ ਰਾਤ ਦਾ ਹਿਸਾਬ ਕੰਧਾਂ ਕੋਲੋਂ ਹੀ ਪੁਛਿ ਲਿਆ ਕਰੋ
ਇੰਜ ਜਾਪੇ ਹੁਣ ਪੰਡ ਭਾਰ ਦੀ ਵਿਤੋਂ ਹੀ ਬਾਹਰੀ ਹੋ ਗਈ
ਛਡ ਪਰਾਂ ਕੀ ਲਭਣਾ ਐਵੇਂ,ਹਰ ਵੇਲੇ ਏਦਾਂ ਝੂਰ ਝੂ੍ਰ ਕੇ
ਕਰ ਯਾਦ ਪ੍ਰਭੂ ਨੂੰ ਦਿਨੇ ਰਾਤ,ਵੇਖੀਂ ਜੂਨ ਸਵਾਰੀ ਹੋ ਗਈ
ਭਾਰ ਸਿਰ ਤੇ ਵਧ ਹੋ ਗਿਆ ਹੁਣ ਤੂੰ ਕੁਬਾ ਹੁੰਦਾ ਜਾਂਦਾ ਏਂ
ਪੰਡ ਹੌਲੀ ਕਰ ਲੈ ਹੁਣ ਔਖਾ ਹੋਊੂ ਜੇ ਹੋਰ ਭਾਰੀ ਹੋ ਗਈ
ਮਿਤਰ ਪਿਆਰੇ ਨੂੰ ਹਮੇਸ਼ਾਂ ਯਾਦ ਅਪਣੇ ਦਿਲ ਵਿਚ ਰਖਨਾ
ਕਦੀ ਨਾਂ ਕਹਿਨਾਂ ਭੁਲਕੇ ਦਿਲ ਦੀ ਖਾਲੀ ਪਟਾਰੀ ਹੋ ਗਈ
ਜੇ ਸਾਥ ਚਲੋਗੇ ਰਲਕੇ ਤਾਂ ਸਫਰ ਕਟ ਜਾਵੇਗਾ ਬੜਾ ਸੌਖਾ
"ਥਿੰਦ"ਪ੍ਰਭੂ ਨੂੰ ਕਦੀ ਨਾਂ ਕਹਿਨਾਂ ਕਿ ਖਜਲ ਖਵਾਰੀ ਹੋ ਗਈ
ਇੰਜ: ਜੋਗਿੰਦਰ ਸਿੰਘ "ਥਿੰਦ"
(ਸਿਡਨੀ)
ਗ਼ਜ਼ਲ 82
ਅਖਾਂ ਬੰਦ ਕਰਕੇ ਸੋਚੋ ਕਿਨੇ ਲੰਘ ਗਏ ਪਾਰ ਲੋਕੀ
ਪਤਾ ਨਹੀਂ ਕਿਵੇਂ ਰਾਈ ਦਾ ਬਨਾਓਣ ਪਹਾੜ ਲੋਕੀ
ਜਿਹੜੇ ਪ੍ਰਭੂ ਦੇ ਚਰਨਾਂ ਵਿਚ ਸਦਾ ਨੇ ਲੀਨ ਰਹਿੰਦੇ
ਉਹੀ ਰਮਜ਼ ਸਮਝਦੇ ਨੇ ਤੇ ਹੁੰਦੇ ਨੇ ਬੱਲਹਾਰ ਲੋਕੀ
ਸੁਭਾ ਸ਼ਾਮ ਸਦਾ ਪਾਲਣ ਹਾਰ ਦੇ ਭਾਣੇ ਵਿਚ ਰਹਿੰਦੇ
ਗਰੀਬਾਂ ਤੇ ਤਰਸ ਤੇ ਜ਼ਾਲਮਾਂ ਦਾ ਕਰਨ ਉਧਾਰ ਲੋਕੀ
ਹਮੇਸ਼ਾਂ ਸਚ ਦਾ ਕਰੋ ਵਪਾਰ ਸਾਰੇ ਕਦਰ ਕਰਨਗੇ
ਆਸਰਾ ਝੂਠ ਦਾ ਜੋ ਲੇੈਂਦੇ ਉਹ ਜਾਂਦੇ ਜੀਵਨ ਹਾਰ ਲੋਕੀ
ਜਦੋਂ ਪਤਾ ਨਹੀਂ ਕਿ ਅਗਲੇ ਪਲ ਜੀਵਨ 'ਚ ਕੀ ਹੋਣਾ
ਕੂੜ ਨਾਖੁਟਦੇ ਤੇ ਫਿਰ ਉਜਾੜ ਲੈਂਦੇ ਘਰ-ਬਾਰ ਲੋਕੀ
ਆਸਰਾ ਦੁਨੀਆਂ ਦੇ ਮਾਲਿਕ ਦਾ ਹਮੇਸ਼ਾਂ ਯਾਦ ਰਖਨਾ
"ਥਿੰਦ"ਇਸ ਤਰਾਂ ਚਲਕੇ ਸਦਾ ਲੰਘ ਜਾਂਦੇ ਪਾਰ ਲੋਕੀ
ਇੰਜ: ਜੋਗਿੰਦਰ ਸਿੰਘ "ਥਿੰਦ"
( ਸਿਡਨੀ )
