ਪੰਜਾਬੀ ਗਜ਼ਲ

ਹੱਥ 'ਚ ਕਾਨੀ,ਦਿਮਾਗ ਏ ਖਾਲੀ,ਇਹ ਕੀ ਹੋਈ ਜਾਂਦਾ
ਮੁਕੀ ਸੱਤਆ,ਗ਼ਲ੍ਹਾ ਏ ਸੁਕਿਆ,ਤਨ ਮਨ ਸੋਈ ਜਾਂਦਾ

ਵਿਚ ਦੁਰਾਹੇ ਖਿਲੋ,ਮੂੰਹ 'ਚ ਉੰਗਲਾਂ ਪਾ,ਹੱਕਾ ਬ੍ੱਕਾ ਹੋ
ਵੇਖ ਤਮਾਸ਼ਾ ਦੁਨੀਆਂ ਦਾ,ਵਾਲ ਅੱਪਣੇ ਹੀ ਖੋਹੀ ਜਾਂਦਾ

ਧੱਕੇ,ਵੱਟੇ ਮਾਰਨ, ਕਪੜੇ ਪਾੜਣ,ਫੁਟਪਾਠ ਤੇ ਹੀ ਬੈਠਾ
ਅੱਪਣੇ ਉਚੇ ਘਰ ਵਲ ਵੇਖ ਵੇਖ ਉਚੀ ਉਚੀ ਰੋਈ ਜਾਂਦਾ

ਢੋਈ ਨਾ ਦੇਵੇ ਕੋਈ,ਇਹ ਨਿਮਾਣੀ ਜ਼ਿੰਦਗੀ ਲੱਗੇ ਔਖੀ
'ਥਿੰਦ' ਬਿਨ ਭਾਗਾਂ ਜੀਣਾ ਵੀ ਕਿਨਾ ਮੁਸ਼ਕਲ ਹੋਈ ਜਾਂਦਾ

                       ਇੰਜ:ਜੋਗਿੰਦਰ ਸਿੰਘ "ਥਿੰਦ
                                                (ਸਿਡਨੀ)