ਗਜ਼ਲ

ਤੇਰੀ ਨਿਸ਼ਾਨੀ ਮਿਟਾ ਕਰ ਭੀ ਭੁਲਾਇਆ ਨਾ ਗਿਆ
ਆਖਰ ਕਿਆ ਕਰੇਂ, ਦਿਲ ਕੋ,ਸਮਝਾਇਆ ਨਾਂ ਗਿਆ

ਗਲੀ ਛੋੜੀ ਸ਼ਹਿਰ ਛੋੜਾ,ਆਖ੍ਹਰ ਛੋੜ ਦੀਆ ਆਸ਼ੀਆਂ
ਦਰਦੇ ਦਿਲ ਇਤਨਾਂ ਬੜਾ ਕਿ ਦਬਾਇਆ ਨਾਂ ਗਿਆ

ਚਾਂਦ ਸਤਾਰੋਂ ਸੇ ਆਗੇ ਵੋ ਅਕਸਰ ਦੇਖਤੇ ਰਹਿਤੋ ਹੈਂ
ਕਹਾਂ ਬਣਾਏਂ ਬਸਤੀ ਯੇ ਇਰਾਦਾ ਬਣਾਇਆ ਨਾ ਗਿਆ

ਤੁਮ ਦੋਸਤ ਹੋ,ਕਰੀਬ ਹੋ,ਔਰ ਹਬੀਬ ਭੀ ਹੋ ਮੇਰੇ
ਮੇਰੀ ਆਸਤੀਂਨ ਮੇਂ ਛੁਪਾ ਹੈ ਜੋ,ਹਟਾਇਆ ਨਾ ਗਿਆ

ੳਨ ਕੋ ਪਤਾ ਥਾ ਕਿ ਹਮ ਚਲੇ ਜਾਇੇਂਗੇ ਏਕ ਦਿਨ
ਬੇਰੁੱਖੀ ਕਾ ਆਲਮ ਕਿ ਘੜੀ ਭਰ ਬਠਾਇਆ ਨਾ ਗਿਆ

'ਥਿੰਦ'ਤੁਮ ਕਿਆ ਜਾਨੋਂ ਕਭੀ ਬਿਛੜ ਜਾਨੇ ਕਾ ਦਰਦ
ਬਾਟੀ ਤੋ ਜਲਤੀ ਜਲ ਗਈ, ਤੇਲ ਪਾਇਆ ਨਾ ਗਿਆ

ਇੰਜ: ਜੋਗਿੰਦਰ ਸਿੰਘ "ਥਿੰਦ"
(ਸਿਡਨੀ)

ਗਜ਼ਲ

ਯੇ ਜੋ ਸੂਕਾ ਹੂਆ ਦਰਆ ਹੈ
ਪਾਣੀ ਇਸਕਾ ਕਹਾਂ ਗਿਆ ਹੈ

ਕੋਈ ਆਸ਼ਕ ਯਹਾਂ ਡੂਬਾ ਹੋਗਾ
ਉਸੀਕੀ ਲਗੀ ਬੱਦ-ਦੁਆ ਹੈ

ਲੰਬੇ ਚੌੜੇ ਰੇਤਲੇ ਸਹਿਰਾ ਮੇਂ
ਕੈਸੇ ਫੂਲ ਗੁਲਾਬੀ ਖਿਲਾ ਹੈ

ਕੀਤੇ ਕੋਲ ਕਰਾਰਾਂ ਖਾਤਰ
ਦਰਦੇ ਦਿਲ ਲਗਾ ਲੀਆ ਹੈ

ਨਿਕਲ ਘਰੋਂ ਦੇਖ ਜ਼ਮਾਨਾ ਤੂੰ
ਸਾਰਾ ਅੰਧੇਰਾ ਛੱਟ ਗਿਆ ਹੈ

ਗਲੀ ਆ,ਮੁੜੇ ਪਰੇਸ਼ਾਂ ਹੋਕਰ
ਇੱਧਰ ਤੋ ਮਿਲਤੀ ਸਜ਼ਾ ਹੈ

'ਥਿੰਦ'ਨਾ ਆਓ ਬਾਰ ਬਾਰ
ਯਹਾਂ ਤੋ ਤੇਰੀ ਕੱਤਲਗਾਹਿ ਹੈ

ਇੰਜ: ਜੋਗਿੰਦਰ ਸਿੰਘ 'ਥਿੰਦ'
(ਸਿਡਨੀ)

ਗਜ਼ਲ
ਰਾਹੀਆਂ ਹਥੋਂ ਲੁਟ ਲੁਟਾਕੇ,ਨਹੀਂ ਸੀ ਆਓਣਾ ਚਾਹੀਦਾ
ਭਿਝੇ ਖੜੇ ਦਲੀਜਾਂ ਉਤੇ,ਕੁਝ ਤਾਂ ਸ਼ਰਮਾਓਣਾ ਚਾਹੀਦਾ

ਸਾਬਨ ਸੱਚ ਦਾ ਲੈਕੇ ਸਾਥੀ,ਧੋਣੇ ਧੋਦੇ ਅਗ਼ਲੇ ਪਿਛਲੇ
ਇੰਸਾਨੀ ਜਾਮੇ ਮੌਕਾ ਮਿਲਿਆ,ਕਦੀ ਨਹੀ ਖੋਣਾ ਚਾਹੀਦਾ

ਕਿਨਾ ਕੁ ਚਿਰ ਤਰਲੇ ਲਵੋਗੇ, ਬੁਤਾਂ ਦੇ ਅੱਗੇ ਬੈਹਿ ਕੇ
ਇੰਸਾਨ ਨੂੰ ਅਪਣਾ ਭਗਵਾਨ,ਤਾਂ ਆਪ ਹੀ ਹੋਣਾ ਚਾਹੀਦਾ

ਗਜ਼ਲ

ਵਕਤ ਹੀ ਨਾ ਮਿਲਾ
ਬੈਠ ਕਰ ਸੋਚਨੇ ਕਾ

ਅਪਣੀ ਧੁਨ ਮੇਂ ਰਹੇ
ਅਛਾ ਹੂਆ ਯਾ ਬੁਰਾ

ਜੋ ਰਹਾ ਹਵਾਓਂ ਪਰ
ਜਮੀਂ ਪਰ ਅਜਨਬੀ ਥਾ

ਕਹਾਂ ਕਹਾਂ ਡੂੰਡੋਗੇ ੳਹਨੇ
ਜਿਸਕਾ ਨਹੀਂ ਕੋਈ ਪਤਾ

ਆਏ ਹੋ ਤੋ ਬਾਤੇਂ ਕਰੋ
ਫਿਰ ਹੋ ਨਾ ਹੋ ਐਸਾ

ਨਈ ਤਹਿਜ਼ਿਬ ਕੇ ਲੋਗੋ
ਭੁਲਾ ਦੀਆ ਜੋ ਬਾ ਅੱਛਾ

ਯੇ ਧੂਪ ਤੋ ਢੱਲ ਜਾਏਗੀ
ਕੋਣ ਹੈ ਆਜ ਤੱਕ ਟਿਕਾ

'ਥਿੰਦ'ਉਲਝਨੋਂ ਮੇਂ ਪੜਕੇ
ਆਜ ਤੱਕ ਤੂ ਕਿਆ ਕੀਆ

ਇੰਜ: ਜੋਗਿੰਦਰ ਸਿੰਘ "ਥਿੰਦ"
(ਸਿਡਨੀ)




ਾਂਾ
ਾਂਾਾਂੂਾ