ਪੰਜਾਬੀ ਗਜ਼ਲ,

ਮੁਠੀ 'ਚ ਮਿਟੀ ਵਤਨ ਦੀ ਲੈ, ਤੂੰ ਕਸਮਾਂ ਸੀ ਖਾਦੀਆਂ
ਅਜ ਤਕ ਤੇਨੂੰ ਓਡੀਕਦੇ, ਕਦੋਂ ਮੋੜੇਂਗਾ ਆਕੇ ਭਾਜੀਆ

ਆ਼ੰਗਣ 'ਚ ਲਗਾ ਅੰਬ ਵੀ, ਓਡੀਕਦਾ ਆਖਰ ਸੁਕਿਆਿ
ਰੁਤਾਂ ਨੇ ਫਿਰ ਬਦਲੀਆ਼ , ਲੌਟ ਆਈਆਂ ਮਰਗਾਬੀਆਂ

ਅਖਾਂ ਚ ਰੜਕਾਂ ਪੈ ਗਈਆਂ,ਝਲ ਝਲ ਧੂੜ ਰਾਹਾਂ ਦੀ
ਚਨ ਤਾਰੇ ਗਵਾਹੀ ਦੇਣਗੇ,ਹਰ ਰੁਤੇ ਪੁਛਦੇ ਹਾਜੀਆਂ

ਖਾਲੀ ਏ ਚਿੜੀਆਂ ਦੇ ਆਹਿਣੇ, ੳਡਗੈ ਨੇ ਬੋਟ ਸਾਰੇ
ਹੁਣ ਤਾਂ ਹਬੀਬਾ ਪਹੁੰਚ ਜਾ, ਦਰਦਾਂ ਨੇ ਬੇਹਸਾਬੀਆਂ

ਬੁਲਾਂ ਤੇ ਅਟਕੇ ਸਾਹਿ ਵੇਖ ,"ਥਿੰਦ" ਨੂੰ ਪੲੈ ਓਡੀਕਦੇ
ਯਾ ਰਬ ਸਭੇ ਬਖਸ਼ ਦੇਵੀਂ, ਹੋਈਆਂ ਨੇ ਜੋ ਵੀ ਖਰਾਬੀਆਂ

             ਇੰਜ: ਜੋਗਿੰਦਰ ਸਿੰਘ "ਥਿੰਦ"
                            ( ਸਿਡਨੀ )












 

ਅਥਾਹਿ

    (1)
ਅਜੀਬ ਖੇਲ
ਕਰਤੇ ਦਾ ਕੌਤਕ
ਬੰਦਾ ਕਿਥੋਂ ਆਉਂਦਾ
ਕੱਟਕੇ ਪੈਂਢਾ
ਕਿਥੇ ਅਲੋਪ ਹੋਵੇ
ਗੁ੍ੱਥੀ ਕੌਣ  *ਬਲੋਵੇ 

     (2)
ਗਾਥਾ ਨੇ ਕਈ
ਪ੍ਰਮਾਨ ਨਹੀ ਕੇਈ
ਪਰ ਮੰਨਦੇ ਸਾਰੇ
ਡਰਾਵੇ ਦੇਂਦੇ
ਜਾਂ ਸੁਰਗਾਂ ਦੇ ਡ੍ਰਾਮੇ
ਹਨੇਰੇ ਦੀਆਂ ਗਲਾਂ

   (3)
ਤਾਰੇ ਲਿਤਾੜੇ
ਸਮੁੰਦਰ ਘੰਘਾਲੇ
ਧਰਤੀ *ਮਾਰੇ ਫਾਲੇ
ਨਵੀਆਂ ਖੋਜਾਂ
ਮੌਤੋ ਤੋਂ ਅੱਗੇ ਕਿਥੇ
ਕਈਆਂ ਮਾਰੇ ਮੱਥੇ

    ਇੰਜ ਜੋਗਿੰਦਰ ਸਿੰਘ ਥਿੰਦ
               ( ਸਿਡਨੀ )
                                       * ਬਲੋਵੇ =ਸੁਲਝਾਵੇ,   *ਮਾਰੇ ਫਾਲੇ = ਡ੍ਰਿਲਿੰਗ ਕੀਤੀ