ਫੁੱਲਾਂ ਵਾਂਗੂ ਖਿੜ ਖਿੜ, ਬੇਗਰਜ਼ ਮਹਿਕ ਖਲਾਰ ਛੱਡੋ ! ਨੇਕੀ ਕਰੋ ਭੁੱਲ ਜਾਵੋ, ਪਿਆਰ ਮਿਨਾਰ ਉਸਾਰ ਛੱਡੋ ! ਓਏ ਦਰਦਾਂ ਵੰਡਾਉਣ ਵਾਲਿਆ ਇੱਕ ਚੀਸ ਤਾਂ ਕਲੇਜੇ ਰਹਿ ਗਈ | ਆਸਾਂ ਦੀ ਲਾਟ 'ਦਿਲ -ਜਲੀ' ਗਮ ਖਾਰ ਬਣ ਅੰਦਰ ਲਹਿ ਗਈ । 'ਥਿੰਦ' ਆਪਣੀ ਹੀ ਅੱਗ ਸੇਕ ਤੂੰ ਭਾਵੇਂ ਭੁੱਬਲ ਹੀ ਬਾਕੀ ਰਹਿ ਗਈ।thindkamboj1939@gmail.com
ਥਿੰਦ ਅੰਕਲ ਦੀ ਹਰ ਲਿਖਤ ਬਹੁਤ ਹੀ ਡੂੰਘੀ ਸੋਚ ਦੀ ਉਪਜ ਹੁੰਦੀ ਹੈ ਜੋ ਹਰ ਪੜ੍ਹਨ ਵਾਲੇ ਨੂੰ ਪ੍ਰਭਾਵਿਤ ਕਰਦੀ ਹੈ । ਬੂਹੇ 'ਤੇ ਝੌਲਾਅੰਗੂਠੇ ਉੱਤੇ ਠੋਡੀਸੋਚਾਂ ਦੀ ਭੀੜ ।ਬਹੁਤ ਕੁਝ ਕਹਿ ਦਿੱਤਾ .....ਇੱਕਲਤਾ 'ਚ ਬੈਠੇ ਨੂੰ ਕਿਸੇ ਦੀ ਉਡੀਕ ਹੈ । ਜਦੋਂ ਨਜ਼ਰਾਂ ਬਰੂਹਾਂ 'ਤੇ ਅਟਕੀਆਂ ਹੋਣ ਤਾਂ ਝੌਲਾ ਪੈਣਾ ਸਵਾਭਿਕ ਹੈ । ਇਸ ਦਾ ਅਨੁਭਵ ਓਸੇ ਨੂੰ ਹੁੰਦਾ ਹੈ ਜੋ ਬੇਸਬਰੀ ਨਾਲ ਆਪਣੇ ਵਿਛੜਿਆਂ ਨੂੰ ਉਡੀਕਦਾ ਹੈ ।
ਤੁਹਾਡੇ ਸਾਰਥਕ ਵਿਚਾਰਾਂ ਦੀ ਉਡੀਕ ਰਹੇਗੀ
1
ਥਿੰਦ ਅੰਕਲ ਦੀ ਹਰ ਲਿਖਤ ਬਹੁਤ ਹੀ ਡੂੰਘੀ ਸੋਚ ਦੀ ਉਪਜ ਹੁੰਦੀ ਹੈ ਜੋ ਹਰ ਪੜ੍ਹਨ ਵਾਲੇ ਨੂੰ ਪ੍ਰਭਾਵਿਤ ਕਰਦੀ ਹੈ ।
ReplyDeleteਬੂਹੇ 'ਤੇ ਝੌਲਾ
ਅੰਗੂਠੇ ਉੱਤੇ ਠੋਡੀ
ਸੋਚਾਂ ਦੀ ਭੀੜ ।
ਬਹੁਤ ਕੁਝ ਕਹਿ ਦਿੱਤਾ .....ਇੱਕਲਤਾ 'ਚ ਬੈਠੇ ਨੂੰ ਕਿਸੇ ਦੀ ਉਡੀਕ ਹੈ । ਜਦੋਂ ਨਜ਼ਰਾਂ ਬਰੂਹਾਂ 'ਤੇ ਅਟਕੀਆਂ ਹੋਣ ਤਾਂ ਝੌਲਾ ਪੈਣਾ ਸਵਾਭਿਕ ਹੈ । ਇਸ ਦਾ ਅਨੁਭਵ ਓਸੇ ਨੂੰ ਹੁੰਦਾ ਹੈ ਜੋ ਬੇਸਬਰੀ ਨਾਲ ਆਪਣੇ ਵਿਛੜਿਆਂ ਨੂੰ ਉਡੀਕਦਾ ਹੈ ।