ਗਜ਼ਲ

ਘਰ ਮੇਂ ਭੀ ਸੋਚ ਕਰ ਬੋਲੋ,ਦੀਵਾਰੋਂ ਕੇ ਭੀ ਕਾਨ ਹੋਤੇ ਹੈਂ    
ਭੋਲੀ ਭਾ਼ਲੀ ਸੂਰਤ ਵਾਲੇ, ਅਕਸਰ ਛੁਪੇ ਸ਼ੈਤਾਂਨ ਹੋਤੇ ਹੈਂ

ਤਮਾਸ਼ਾ ਨਾ ਬਣਾੲਿਆ ਕਰੋ ਕਭੀ,ਕਿਸੀ ਕੀ ਮਜਬੂਰੀ ਕਾ
ਮਜ਼ਲੂਮੋਂ ਕੀ ਆਂਹੋਂ ਕੇ ਪੀਛੇ, ਛੁਪੇ ਹਜ਼ਾਰੋ ਤੂਫਾਂਨ ਹੋਤੇ ਹੈਂ

ਕਬ ਤਕ ਚਲੋਗੇ ਐਸੇ ਹੀ,ਤੁਮ ਗੈਰ ਕੇ ਕੰਧੋਂ ਪਕੜ ਕਰ 
ਅਪਣੇ ਦਮ ਪਰ ਚਲਨੇ ਵਾਲੋਂ ਕੇ ਪਾਸਬਾਂ ਭਗਵਾਨ ਹੋਤੇ ਹੈਂ

ਝੁਕ ਜਾਣਾਂ ਵਕਤ ਕੇ ਅਾਗੇ, ਬਹੁਤ ਬੜੀ ਬਾਤ ਹੋਤੀ ਹੈ
ਨਾ ਝੁਕਣੇ ਸੇ ਜੋ ਟੂਟ ਜਾਂਏਂ, ਵੋਹ ਕਿਤਨੇ ਨਾਦਾਨ ਹੋਤੇ ਹੈਂਂ

ਹਵਾਓਂ ਕੇ ਅਗੇ ਕਭੀ ਕੋਈ, ਚਰਾਗ਼ ਠਹਿਰ ਨਹੀ ਸਕਤਾ
ੳੁਨਕੋ ਕਿਆਂ ਹੈ ਡਰ, ਜਿਨਕੇ ਪੁਖ਼ਤਾ ਇੰਤਜ਼ਾਮ ਹੋਤੇ ਹੈਂ

"ਥਿੰਦ" ਮੁਠੀ ਮੇਂ ਤੁਮ ਅਪਣੀ, ਸੂਰਜ ਕੋ ਅਭੀ ਬਂਦ ਕਰ ਲੇ
ਗਿਆ ਵਕਤ ਨਹੀ ਆਤਾ,ਇੰਸਾਨ ਫਿਰ ਪਸ਼ੇਮਾਨ ਹੋਤੇ ਹੈਂ

                          ਇੰਜ: ਜੋਗਿੰਦਰ ਸਿੰਘ : ਥਿੰਦ"
                                               (ਸਿਡਨੀ)