ਗਜ਼ਲ
ਇਕ ਸੋਚ ਮੈਂਨੂੰ ਕਹਿ ਗਈ
ਮੰਜ਼ਲ ਤਾਂ ਪਿਛੇ ਰਹਿ ਗਈ
ਤੁਰੇ ਸਾਂ ਦਿਲ 'ਚਿ ਆਸ ਲਈ
ਪੱਤ ਝੱੜ ਹੀ ਪਲੇ ਪੈ ਗਈ
ਮਿਟਿਆ ਕਿਸ ਤਰਾਂ ਏ ਵਜੂਦ
ਮਿਟੀ ਤੱਕ ਹਨੇਰੀ ਲੈ ਗਈ
ਓਹ ਦਰਦਾਂ ਵੰਡਾਵਨ ਵਾਲਿਓ
ਸੀਨੇ 'ਚ ਦਰਦ ਕਿਵੇਂ ਰਹਿ ਗਈ
ਉਠ ਕੇ ਓਲਂਘ ਪੁਟ ਤਾਂ ਸਹੀ
ਰੋਸ਼ਨੀ ਥੋਹੜੀ ਦੂਰ ਰਹਿ ਗਈ
"ਥਿੰਦ"ਮੁਠੀ 'ਚਿ ਸੂਰਜ ਰੱਖ ਲੈ
ਨਾ ਜਾਣੇ ਕੱਦ ਕਿਥੇ ਰਾਤ ਪੈ ਗਈ
ਇੰਜ: ਜੋਗਿੰਦਰ ਸਿੰਘ "ਥਿੰਦ"
(ਸਿਡਨੀ)
ਇਕ ਸੋਚ ਮੈਂਨੂੰ ਕਹਿ ਗਈ
ਮੰਜ਼ਲ ਤਾਂ ਪਿਛੇ ਰਹਿ ਗਈ
ਤੁਰੇ ਸਾਂ ਦਿਲ 'ਚਿ ਆਸ ਲਈ
ਪੱਤ ਝੱੜ ਹੀ ਪਲੇ ਪੈ ਗਈ
ਮਿਟਿਆ ਕਿਸ ਤਰਾਂ ਏ ਵਜੂਦ
ਮਿਟੀ ਤੱਕ ਹਨੇਰੀ ਲੈ ਗਈ
ਓਹ ਦਰਦਾਂ ਵੰਡਾਵਨ ਵਾਲਿਓ
ਸੀਨੇ 'ਚ ਦਰਦ ਕਿਵੇਂ ਰਹਿ ਗਈ
ਉਠ ਕੇ ਓਲਂਘ ਪੁਟ ਤਾਂ ਸਹੀ
ਰੋਸ਼ਨੀ ਥੋਹੜੀ ਦੂਰ ਰਹਿ ਗਈ
"ਥਿੰਦ"ਮੁਠੀ 'ਚਿ ਸੂਰਜ ਰੱਖ ਲੈ
ਨਾ ਜਾਣੇ ਕੱਦ ਕਿਥੇ ਰਾਤ ਪੈ ਗਈ
ਇੰਜ: ਜੋਗਿੰਦਰ ਸਿੰਘ "ਥਿੰਦ"
(ਸਿਡਨੀ)
No comments:
Post a Comment
ਤੁਹਾਡੇ ਸਾਰਥਕ ਵਿਚਾਰਾਂ ਦੀ ਉਡੀਕ ਰਹੇਗੀ