ਗਜ਼ਲ
ਜਦੋਂ ਦਾ ਸਜਨ ਛਬੀਲਾ ਜਾਂਦਾ ਜਾਂਦਾ ਝਾਤ ਪਾ ਗਿਆ
ਊਹਿਨਾਂ ਤੇ ਰੂਪ ਦਾ ਨਿਖਾਰ ਅੱਗੇ ਨਾਲੋਂ ਵੱਧ ਆ ਗਿਆ

ਗੈਰਾਂ ਨਾਲ ਰੱਖੇਂ ਵਾਸਤਾ ਸਾਡੇ ਨਾਲ ਵੀ ਤੇਰੀ ਦੋਸਤੀ
ਇਹ ਤੋੜਾਂ ਕਿ ਉਹ ਤੋੜਾਂ ਇਹੋ ਹੀ ਤੈਨੂੰ ਗੱਮ ਖਾ ਗਿਆ

ਆਓਣ ਨੂੰ ਤਾਂ ਹੋਰ ਵੀ ਕਈ ਮਹਿਫਲ 'ਚ ਆਓਦੇ ਨੇ
ਇਕ ਪ੍ਰਦੇਸੀ ਦਰ ਤੋਂ ਮੁੜ ਰੋਗ ਹੀ ਅਵਲੜਾ ਲਾ ਗਿਆ

ਕਦੀ ਕਦੀ ਮੇਰੇ ਖਾਬਾਂ ਵਿਚ ਆ ਉਹ ਏਦਾਂ ਨੇ ਬੋਲਦੇ
ਗਲੀ ਛੱਡ ਜਾ ਪਰ ਜਾਂਦਾ ਜਾਂਦਾ ਮੇਨੂੰ ਵੀ ਰਵਾ ਗਿਆ

ਬੇਗਰਜ਼ ਸਾਂਝਾਂ ਪਾਈਆਂ ਪਰ ਤੋੜ ਨਾ ਨਿਭਾਈਆ ਤੂੰ
ਹੁਣ ਪੱਛਤਾਇਆਂ ਲੱਭਨਾ ਨ ਕੁਛ ਵੇਲਾ ਤੂੰ ਗਵਾ ਗਿਆ

ਇਨਕਾਰ ਕਰਨਾ ਬੇਇਜ਼ਤੀ ਪਿਆਰ ਦੀ ਹੁੰਦੀ"ਥਿੰਦ"
ਤਾਹਿਨੇ ਮਿਹਨੇ ਦਰਦ ਗੱਮ ਜੋ ਤੂੰ ਦਿੱਤਾ ਮੇਂ ਖਾ ਗਿਆ

ਇੰਜ:ਜੋਗਿੰਦਰ ਸਿੰਘ "ਥਿੰਦ"
                      (ਸਿਡਨੀ)