ਗਜ਼ਲ
ਝਿਲ ਮਿਲ ਕੋ ਸਰਕਾ ਕੇ ਥੋਹਿੜਾ ਮੁਸਕਰਾਇਆ ਕਰਤੇ ਹੈਂ
ਮੀਠੇ ਮੀਠੇ ਦਰਦੋਂ ਕਾ ਯੂੰ ਅਹਿਸਾਸ ਦਿਲਾਇਆ ਕਰਤੋ ਹੈਂ
ਸਤਾਰੋਂ ਮੇਂ ਜਾ ਕਰ ਨਾ ਜਾਣੇ ਵੋਹ ਕੌਨ ਸਾ ਸਤਾਰਾ ਬਣ ਬੈਠੇ
ਸਾਰੀ ਸਾਰੀ ਰਾਤ ਹਰ ਰੋਜ਼ ਆ ਕਰ ਜਗਾਇਆ ਕਰਤੇ ਹੈਂ
ਏਕ ਰਿਸ਼ਤਾ ਬਣ ਗਿਆ ਹੈ ਕਿਆਮੱਤ ਤੱਕ ਇਨ ਯਾਦੋਂ ਕਾ
ਅੱਕਸਰ ਆਕਰ ਖਵਾਬੋਂ ਮੇਂ ਵੋਹਿ ਯੂੰ ਫਰਮਾਇਆ ਕਰਤੇ ਹੇਂ
ਜਹਾਂ ਭੀ ਜਾਓਗੇ ਗੁਜ਼ਰੇ ਲਹਿਮੋਂ ਕੀ ਯਾਦ ਤੋ ਆਇਗੀ ਹੀ
ਯਹੀ ਰਾਬਤਾ ਹੋਤਾ ਹੈ ਉਨ ਸੇ ਜੋ ਭੂਲ ਜਾਇਆ ਕਰਤੇ ਹੈਂ
ਗੲੈ ਵੱਕਤੋਂ ਕੀ ਬਾਤੇਂ ਹੈਂ ਅੱਭ ਤੋ ਅਹਿਸਾਸ ਭੀ ਖਤਮ ਹੂਆ
ਬੇ- ਖਿਆਲੀ ਮੈਂ ਵੋਹਿ ਯੂੰ ਹੀ ਤੋ ਬੁੜ-ਬੜਾਇਆ ਕਰਤੇ ਹੈਂ
ਵੋਹਿ ਭੀ ਕਿਆ ਜ਼ਮਾਨਾਂ ਥਾ ਕਿ ਵੋਹਿ ਬੜੇ ਸ਼ੌਕ ਸੇ ਕਹਿਤੇ ਥੇ
ਮੇਰੀ ਮਹਿਫਲ ਮੈਂ ਆਜ ਕੱਲ "ਥਿੰਦ"ਭੀ ਆਇਆ ਕਰਤੇ ਹੈਂ
ਇੰਜ: ਜੋਗਿੰਦਰ ਸਿੰਘ"ਥਿੰਦ"
(ਸਿਡਨੀ)
No comments:
Post a Comment
ਤੁਹਾਡੇ ਸਾਰਥਕ ਵਿਚਾਰਾਂ ਦੀ ਉਡੀਕ ਰਹੇਗੀ