ਗ਼ਜ਼ਲ 62
ਸਤਾਰਾ ਕਿਹੜਾ ਤੋੜਕੇ ਅੱਜ ਤੇਰੇ ਵਾਲਾਂ ਵਿਚ ਸਜਾਵਾਂ
ਖਿੜਿਆ ਫੁਲ ਗੁਲਾਬ ਦਾ ਤੇਰੇ ਮੁਖੜੇ ਤੋਂ ਵਾਰੀ ਜਾਵਾਂ
ਪਰੀਆਂ ਨੱਚਨ ਆਕੇ ਚੁਫੇਰੇ ਤੇਰੇ ਨਿਤ ਝੁਰਮੱਟ ਪਾ ਪਾ
ਧੁਮਾਂ ਸਾਰੇ ਪੈ ਗੀਆਂ ਤੇ ਆਕੇ ਸਾਰੇ ਵੇਖਣ ਨਾਲ ਚਾਵਾਂ
ਉਤਰੀ ਜਿਵੇਂ ਅਸਮਾਨੋਂ ਉਪਸਰਾ ਤੇ ਅੱਖਾਂ ਜਾਣ ਝੁੰਦਿਆ
ਮੁੱਖ ਦਿਸੇ ਲਾਲੀ ਦੁਪਹਿਰ ਦੀ ਅਪਣਾ ਪਰਛਾਵਾਂ ਪਾਵਾਂ
ਮੇਰੀ ਅੱਡੀ ਭੁੰਜੇ ਨਹੀਂ ਲੱਗਦੀ ਤੇ ਕੱਛੋਂ ਹਾਸੇ ਨਿਕਲਦੇ
ਕਿਆਮੱਤ ਵੇਖੋ ਲੋਕੋ ਆ ਹਰ ਇਕ ਦਾ ਕੁੰਡਾ ਖੜਕਾਵਾਂ
ਫੇਰਿਆ ਹੱਥ ਨਾਲ ਮੁਹੱਬਤਾਂ ਟਿਕ ਟਿਕੀ ਮੂੰਹ ਤੇ ਲਗੀ
ਰੱਗ ਰੱਗ ਨੱਸ਼ਾ ਹੋ ਗਿਆ ਅੱਜ ਸੁਰਗਾਂ ਦੇ ਗੇੜੇ ਲਾਵਾਂ
ਨੀਤਾਂ ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਦੀਆਂ ਸੱਚੀਆਂ ਪੂਰੀਆਂ ਸਦਾ ਨੇ ਪੈਂਦੀਆਂ
"ਥਿੰਦ"ਕਿਰਪਾ ਹੋ ਗਈ ਪ੍ਰਭੂ ਦੀ ਉਹਦਾ ਸ਼ੁਕਰ ਮਿਨਾਵਾਂ
ਇੰਜ: ਜੋਗਿੰਦਰ ਸਿੰਘ "ਥਿੰਦ"
( ਸਿਡਨੀ )
No comments:
Post a Comment
ਤੁਹਾਡੇ ਸਾਰਥਕ ਵਿਚਾਰਾਂ ਦੀ ਉਡੀਕ ਰਹੇਗੀ